Tweedehands spullen

Nu we in Kroatië zijn besluiten we dat we er een soort van vakantie van gaan maken. Nu hoor ik jullie al denken. VAKANTIE? Dat hebben jullie toch al elke dag. We doen het inderdaad rustiger aan, maar zijn toch elke dag bezig met onderhoud, boodschappen aan boord krijgen, wassen, varen, anker wachten houden met storm. Die storm kunnen we niet uit zetten helaas, en kunnen niet voorkomen dat we nu alweer 2 stormen over ons heen hebben gekregen van zeker 40 knopen.

Die ons altijd teistert in de nacht en onze nacht rust verstoord. De eerste storm komt zo onverwachts dat we in 3 seconde van 4 knopen wind naar 41 knopen wind totaal schuin worden geblazen dat ik van de bank rol en alles wat in de keuken staat nu bij de kaarten tafel verbijsterd op de grond ligt. De boot maakt een zwieper van 180 graden draaien. Ik kan alleen maar denken alsjeblieft anker graaf weer in de bodem en houd ons op ons plek. Met een ruk grijpt het anker vast, en opgelucht kan ik mijn ingehouden adem weer uitblazen. Toch zitten we allebei nog met natte oksels onafgebroken naar buiten te staren of we niet gaan krabben (verschuiven van plek). Naast ons schiet een boot van zijn anker en gaat er al stampend door de golven vandoor. Gelukkig blijven we liggen. Nu steken we altijd minimaal 30 meter ketting en is er meer ruimte is 40 meter zeker geen uitzondering. In de boeken staat bij wind 5 x de diepte van het water, al na een maand vertrek waren we er al achter dat 5x niet genoeg is in deze stormen. Dus gaat er al een jaar 7x minimaal uit. Bij alle lifeaboards (mensen die aan boord wonen) merken we dat ze dat ook doen. Ketting die in je boot ligt doet niets, dus eruit met die ketting. De volgende dag horen we dat er in een baai gezien 5 boten zijn los gerukt van hun mooring waar ze ook nog grof voor hebben betaald. en 3 daarvan op land zijn terecht gekomen. In Zadar ligt er een op de rotsen.

Daarom vertrouwen we de moorings niet, we hebben er al genoeg gezien die met beton blok en al er vandoor gingen.  Dus doen we het met ons anker en veel ketting. De 2^de storm gaat de hele nacht door, maar op 3 meter diepte 70 meter ketting, omdat er heel veel ruimte is zingen we hem uit. Nou ja wij zingen niet, maar onze verstaging des te harder. Dus buiten de wind om houden we vakantie. Geen klusjes, geen wasjes, de portemonnee gaat ietsje verder open (heeft toch al veel geld gekost om hier te mogen zeilen) en er komen familie en vrienden deze kant op. Martijn zijn broer ontmoeten we als eerste.

Hij komt met de camper deze kant op en heeft hem vol geladen met spullen die ik iets te enthousiast heb besteld bij het Harpje in Nederland. Het is een boot sloperij en verkoopt tweedehands spullen. Bij LO budget zeilen horen LO budget spullen. Op de website staat niet alles wat hij heeft, dus bel ik hem op en als ik een lijstje door mail dan gaat hij opzoek of het er is. Hij maakt overal foto’s van en wij kunnen zeggen wat we willen. Zo komt het dus dat de camper overladen is met 3 zeilen, fok, grootzeil en bezaan. 3 Lijnen van 40 meter, zwemtrap, anker bollen, rvs sluitingen, lijnstoppers, lijnrekkers maar ook op ali bestelde spullen, verrekijker, bilge pomp en nog losse spullen. Bram van het Harpje brengt zelfs alles met de auto naar Floris en dat allemaal voor niets. Super service, en wij zijn blij dat we betere lappen kunnen gaan gebruiken dan onze uitgezeilde lappen nu. Echt een aanrader om daar eens te gaan shoppen. Maar we hebben vakantie en alleen de fok maken we zeil klaar de rest komt later. Nu de camper is ontdaan van onze spullen, gaan we nog naar de Lidl. (Hoe kan het ook anders) Tot onze verbazing zit het hier vol met Lidl. Sommige ook nog op acceptabele loop afstand. Deze is een half uur lopen maar dat hoeft gelukkig alleen maar heen.

Terug stouwen we 3 volle karren weer in de camper en met de dinghy 5 x varen is de boot geheel weer op getopt. Dat scheelt de komende weken weer sjouwen met zware spullen. We gaan een hapje eten, kunnen uitgebreid douchen op de camping en liggen lui aan het zwembad.

Ja dit is vakantie. Martijn en Floris meubelen de buitenboord motor van Floris uit en in elkaar en dan komt er weer koelwater uit en kan hij ook met zijn bootje varen.

Na 3 dagen gaan ze weer verder trekken met de camper en wij gaan langzaam richting Pula waar mijn broer en moeder heen komen. We liggen in verlaten baaitjes,

want erg druk is het niet op het water. Had de havenmeester toch gelijk dat het toerisme af neemt. Er zijn dagen dat we niet eens hoeven te bedenken wat we aan trekken, luieren op het dek, eten, drinken, doen een dutje, zwemmen als het echt te heet word, struinen de baaien af, en zo komen we de dagen door. Zoeken de kleinste dorpjes op om voor anker te gaan,

dolfijnen heten ons welkom

en we zitten eerste rang bij een zwemwedstrijd waar het hele dorp voor uitloopt.(ong. 100 huizen)

Dan belt Annet, een vriendin uit Heeze, dat het erg slecht weer is in Nederland, of ze een paar dagen mogen komen. Gezellig, over 3 dagen zijn we vlakbij Pula en de airport dus kom maar op.