dinsdag 26 januari 2016

Kloppend Hart



Maandag 9 febr 2015 is een drukke dag we gaan weer een nieuwe fase in ons leven in. We gaan morgen, dinsdag  10 februari 2015 een geregistreerd partnerschap aan. We geven vrijdag een familie feestje om dit te vieren. Dus halen we alle boodschappen voor de hele week in huis. Ook voor de boot want we gaan woensdag weer 2 dagen naar de boot met Alexander de Jong, (andere broer van Martijn) en uiteraard Johan Kriekaard, ons manissie van alles. Johan heeft een eigen bedrijf (Unimat) koeltechniek en airconditioning  www.Unimatkta.nl en kan werkelijk alles. We zeggen weleens het is een jonge gozer maar met de ervaring en kennis van een oude, zeer ervaren man. Wat niemand meer kan maken, maakt Johan wel. Juist deze Johan gaat aan onze motor sleutelen. Hij bestudeerd al weken thuis het handboek van de motor. Alle benodigdheden zijn besteld. Liters verse olie, koelwater, schone diesel, nieuwe accu’s, contact spray, gedistilleerd water en bakken vol gereedschap. Ook schoonmaakmiddelen, schoonmaakdoeken, schrobborstels, kilo’s waspoeder om het dek te schobben, verf en kwasten die besteld zijn en klaar om mee te nemen.
De volgende dag woensdag 11 febr. 2015 zal ik als Mevr. de Jong naar de boot gaan.
Tekenen van de akte
Omdat er zoveel verhalen zijn omtrent de motor, pakt Johan het zeer grondig aan. Hij heeft de motor bekeken en twijfelt ook aan alle verhalen die er rond gaan, dat de motor afgeschreven zou zijn.
Alles wat van de motor af kan, gaat eraf. Alles word grondig schoon gemaakt. Martijn heeft inmiddels het rotte stuk uit de uitlaat geslepen en er een noodstuk tijdelijk tussen gezet. De nieuwe uitlaat is al besteld in het watersport winkeltje op de werf. Er komt inderdaad wat water uit de brandstoffilters maar niet schrikbarend. De verstuivers worden onderdruk afgeperst. De V-snaren worden vervangen. De brandstofpomp word schoongemaakt en gesmeerd. De dagtank word afgetapt met oude diesel en gevuld met schone diesel. De waterpomp gaat  eraf en word nagekeken. De keerkoppeling en de motor worden voorzien van verse olie. Alles word er daarna weer 1 voor 1 terug op terug gezet. Na een dag constant sleutelen en schoonmaken is het spannende moment aangebroken om het te gaan proberen. Om half negen s’ avonds gaat het gebeuren, we gaan proberen het hart van de boot te laten kloppen door te starten. Dit is een spannend moment.!!!! Eerst gebeurt er niet zo veel. Ja, de motor gaat wel rond, maar starten doet hij niet. Dan gaat hij een beetje pruttelen en ineens…Om 10 voor negen word er op het dek gedanst, gejuicht en gelachen. De motor loopt, dit is na alle verhalen….ongelofelijk. De mensen die aan boord wonen in de haven, komen uit hun warme boten gelopen om verbaasd te komen kijken. De motor loopt zo mooi en het koelwater spuit er werkelijk met een straal uit de uitlaat achter de boot. We zijn zo vreselijk blij en worden van alle kanten gefeliciteerd, met het behaalde resultaat. Thanks to Johan!!!.
Het hart van het schip aan het werk
We gaan na het genieten van het geluid van een pruttelende motor, dan opruimen en nemen er een welverdiende borrel op. Dan zoeken we moe maar zeer voldaan onze kooien (bedden) op.
De volgende ochtend als ik naar het toilet gebouw ben geweest op de kant, kan ik het niet laten om het watersport winkeltje binnen te lopen, onder het mom van… (even kijken of onze bestelde uitlaat al binnen is) kan ik het niet laten met trots te vertellen dat de motor binnen 1 dag  als een zonnetje loopt. Dat gezicht vergeet ik niet snel meer, tja sorry, daar kan ik stiekem zo van genieten. Tevens kan ik gelijk het nieuwe stuk uitlaat meenemen wat was besteld. Zo kan de nood oplossing vervangen worden. Met een stalende glimlach en met de uitlaat onder mijn arm loop ik terug naar de boot, heerlijk als mensen het soms zo mis hebben, ook al geloven ze heilig in zichzelf.
Als ik terug kom is Johan met Martijn verder gegaan met het afstellen van de motor, alles nog even nakijken, schoonmaken, nieuwe uitlaat monteren en kleine lekkages dichten. Met Alexander ga ik het dek schrobben. Dit knapt al aardig op, de boot wordt steeds meer een pronkstuk in onze ogen. Begin van de middag proberen we de motor opnieuw uit. Toch weer spannend, was het eenmalig of toch niet? We leggen extra springen en lijnen naar de kant zodat we de motor met de schroef erop kunnen uit proberen. De motor word gestart en loopt even warm, dan proberen we de schroef er bij te zetten. Nou ik kan u vertellen….dat werkte, en hoe. Wat een power zit daar achter. We dachten eraan om een boegschroef te installeren, maar zoals we het nu voelen wat voor kracht achter de motor zit, denken we er voorlopig geen een nodig te hebben.
We spreken de eigenaar van de boot die aan de zijkant aan ons vast ligt. Hij hoort de motor, en hoe gek alle verhalen ook waren, deze buurman verteld een heel ander verhaal. Hij is heel positief over de boot. Tja beetje roest, maar dat is zo opgelost. Roest zet erg uit en hij verteld dat we ons daar totaal geen zorgen over hoeven te maken. Die motor, tja, hij vond het al zo raar dat die het niet deed. Zo ingewikkelde materie kon het toch niet zijn. Hij is erg te spreken over de boot. Van hem horen we dat onze boot zelfs in Spitsbergen is geweest. Tja.. zo horen we weer een heel ander verhaal.
Om 16:00 gaan we alles opruimen. Overal ligt gereedschap, vuile lappen en bakken vol vuile diesel. De mannen hebben in de oude jerrycans de vuile diesel uit de kiel gehaald. Leeg is die nog niet maar er zat ook wel heel erg veel in. De kleur van de originele vloer is niet meer te herkennen, overal smeer vuil en olie. Tja wat wil je, met zo’n grote klus door de gehele boot.
Vanavond gaan we weer naar huis. Voordat we gaan rijden eten we nog aan boord. Maken schoon en doen de afwas, dweilen en gaan na de file terug naar huis.
Morgen een feestje!!! De hele familie komt gezellig bij ons thuis langs om ons geregistreerd partnerschap te vieren. Het wordt een gezellige avond, waar we uiteraard veelvuldig verslag doen over de boot en de toch nog aan de praat gekregen motor.

maandag 11 januari 2016

De overdracht.



Tijdens de auto rit is het stil, we verwerken ieder voor zich wat we hebben gezien. We zien veel mogelijkheden, we zien een droom boot met wat (heel veel) aanpassingen, maar vooral zien we mega veel boot met inhoud voor zo weinig geld. Niemand gelooft of begrijpt het. Op de boot worden bijna dagelijks briefjes gevonden van mensen die de veiling gemist hebben en de boot alsnog willen kopen. Volgens de veilingmeester hebben we gewoon geluk op het juiste moment. Dat moeten we allemaal nog gaan meemaken, ze ligt nog niet hier in de haven, de motor ligt half uit elkaar en ze weegt ook nog eens 25 ton.
Thuis ga ik een uurtje liggen, moet het allemaal even laten inwerken. Als ik uit bed stap pak ik direct mijn tekenblok. Hetzelfde tekenblok waar ik dit huis op heb ontworpen en heb getekend. Op tekening, teken ik alle ruimtes die ik heb gezien en vul ze met wat ik perfect zou vinden. 
Keuken verplaatsen, bedden worden kasten (het schip heeft 14 bedden), badkamer omdraaien, extra toilet in de master room, zo lijkt het al meer op onze droom boot waar we op zouden kunnen gaan wonen. Martijn kijkt even toe naar de tekening en zegt dit is het!!! Nieuwe indeling klaar. Enkel de ingang om de boot binnen te gaan is erg krap en moeilijk begaanbaar. Dat moeten we nog gaan oplossen. Klinkt heel bekent “de trap doorgang”. 

Ingang 
In dit huis hebben we ook weken lopen piekeren waar de trap naar boven moest komen. Nu dus weer een trap met een probleempje, maar ook daar komen we wel weer uit. Zal iets worden van giek verhogen en de overkapping omhoog, maar dat is voor later om dat goed uit te zoeken. De KNRM is op dit moment druk bezig om de boot uit het kadaster te halen. Zo hoeven we ook niet de notaris en kan de overdracht gewoon op papier onder elkaar geregeld worden. We wachten weer af.
29 januari 2015. Eindelijk!! De overdracht van de boot. Om 10:00 moeten we bij de boot zijn. De meneer van de KNRM is erbij en het gaat heel gemakkelijk. Hier de papieren en hier de sleutel en dat is het. Oke, gaat het zo gemakkelijk? Mr KNRM gaat na een 30 min weg en daar zitten we. Blijkbaar de nieuwe eigenaren van. We maken het luik open en eindelijk kunnen we goed gaan kijken wat echt van ons is.
We trekken luiken open en deuren, we kijken in bakkisten en andere opberg ruimtes. Alles ligt vol. In de kaartentafel vinden we zeekaarten, zo’n 10 cm dik pakket. In het achter steven 50 tassen met zooi, cassette bandjes (wie kent ze nog), dvd’s van toen ze net uit kwamen. Maar ook nog meer olie lampen. Geloof dat er al te veel van aan boord waren, toch liggen er nog meer. We bekijken de zeilen die binnen liggen, die zijn echt helemaal nieuw! Genua voor de eerste rolfok en een storm fok, een spinaker nog nieuw. Lijnen, heel veel lijnen nog nieuw.
De eerste snelle poging om de kachels brandend te krijgen mislukken. We besluiten om richting huis te gaan. Alle documentatie die we vinden in te pakken en mee te nemen naar huis. Die kunnen we op ons gemak thuis bekijken. We maken een lijst wat we als eerste nodig zouden hebben. Het word echt te koud om langer te blijven. We lopen nog even naar het watersport winkeltje op de werf om kennis te maken. De dame achter de balie neemt geen blad voor haar mond en verteld dat we beter zo snel mogelijk van die boot af moeten zien te komen. De romp is slecht, de motor niet meer te repareren. Er blijken al veel monteurs het geprobeerd te hebben en hij zou van 3 verschillende motoren te zijn gemaakt. Het is een zelf vernietigend schip, weet ze te vertellen. Ooit van gehoord? De kachels zijn kapot. Echt zegt ze, wil maar gelijk eerlijk tegen jullie zijn want het is echt helemaal niets meer. In ons zelf gekeerd, over denken we wat we zojuist gehoord hebben. We vinden het maar een apart verhaal. Een schip dat al haast alles heeft om een charterschip te mogen zijn (want de vorige eigenaar wilde ermee gaan charteren en heeft het schip aan alle moderne eisen moeten aanpassen). Met de meest hoge eisen, kan het toch niet zo slecht zijn dat de romp bijna door is? Maar ja, het schip ligt daar al wat jaren en ze zullen het toch wel weten. We gaan twijfelen.

7 febr 2015, we gaan het wagen om op de boot te gaan slapen. We pakken de auto in. Eten, dekens, gereedschap, borden en bestek. Ook hebben we een mega grote Nederlandse vlag besteld voor in de mast. Want zodra je aan boord bent, moet de Nederlandse vlag wapperen.

Na een uur en een kwartier erheen te rijden hebben we met elkaar afgesproken; doet de kachel het niet…. dan gaan we naar huis. Na een uur draait de Webasto heteluchtkachel, beetje water in de filter meer is het niet. De diesel kachel draait daarop ook weer een uur later. Ook water in de filter. Het word nu al lekker warm aan boord. We horen onder de vloer iets druppelen. De luiken zitten aardig geklemd maar met wat geweld krijgen we ze uiteindelijk open. Daar vinden we de lekkage. De diesel kachel leiding loopt onder het luik en de koppeling zit goed los. Zo te zien al een tijdje want de gehele bilge (ruimte onder de boot) zit vol met liters diesel en rotzooi. Na de lekkage te hebben opgelost, ligt de vloer al bijna helemaal open. Nu nog een paar luiken open en kunnen we gelijk de romp eens bekijken. Sommige plekken zien we zeker wel roest. Toch vinden we het eigenlijk wel meevallen. Overdrijven ze nu? We waren toch al van plan een huid meting te laten uitvoeren dus laten de experts het maar bepalen. Zoals we het nu zien, valt het wel mee. 2 dagen lang maken we schoon, Iedereen op de haven heeft wel iets negatiefs te vertellen, veel commentaar over de motor, het roest op de romp , vuilheid in de boot. We luisteren braaf naar de verhalen en denken er het onze van. Toch blijven we ook wel twijfelen. 
Kombuis 
 Het is tijd om iets te eten, dus het fornuis uit proberen, (schoonmaken hadden we al uitvoerig gedaan, dus gas fles open draaien en het werkt en goed ook. Zo kunnen we een lekker warm soepje eten. De toiletten krijgen we niet gelijk aan de praat, ze pompen geen water op. Tevens zijn ze te smerig. Bij 1 toilet zijn de rubbers stuk. Martijn bekijkt het even of hij het gemakkelijk kan oplossen. Dat is zeker niet aan mij besteed, vieze luchtjes en ik gaan niet samen. Ik doe de afwas maar het gootsteen loopt niet door. We rommelen nog een beetje aan en maak het avond eten klaar en gaan door met ontdekken en uitvinden tot een uur of 22:00. We gaan naar bed, maar de slaap wil maar niet vatten. We draaien en woelen, allemaal nieuwe geluiden. maar zeker ook de onzekerheid omtrent de staat van de boot. Zondag gaan we toch weer met volle moed door met schoonmaken en opruimen. De boot word al lichter en schoner. Martijn heeft al aardig wat apparatuur uit geprobeerd en na wat Electra en stekkers te veranderen blijkt dat bijna alles werkt. Dat geeft ons toch meer moed. We zijn nog een beetje gematigd blij met ons nieuwe aanwinst. Zondag gaan we teug naar huis. Onze eerste nacht hebben we achter de rug. De kop is eraf.