We liggen aan de buitenkant van Stelledam en we zijn weer
samen. Ons matroosje is opgehaald en ondanks dat het een paar leuke dagen
waren, was ze blij weer vaste land te hebben onder haar voeten. We liggen moe
in de kuip en bekijken alles wat van zee het haringvliet en van het haringvliet
door de sluis de zee op gaat. Opeens komt er een klein motor bootje door de
sluis en vaart richting zee. Martijn begint te lachen en zegt moet dat de zee
op? Die komen nooit ergens aan.
 |
| Ongeveer zo"n bootje |
Ik denk er het mijne van en vermoed dat ze net
om het hoekje gaan vissen. In het
kommetje is dat wel te doen met zo’n bootje. Op het dek staan 2 klapstoeltjes,
meer kan er ook niet op, het is maar een klein dekje. Ik zie het al voor me, 2
mannen op die klapstoeltjes, dicht tegen elkaar aan hengel uit gooien en vissen
maar. Vol gas en zelf vertrouwen varen ze via de buitenhaven de zee op. Na 3
kwartier tot een uur komen ze weer binnen. Ik zeg nog “die zijn snel uit gevist”.
Martijn zegt: te veel golven waarschijnlijk. Wij zelf komen net van zee en ja
er stonden wel redelijk hoge golven 1:a 1,5 meter hoog. De mannen proberen vast te leggen aan de
wachtsteiger, om weer door de sluis te gaan en geheel gemakkelijk gaat het
niet. Omdat de wind onze kant op staat kunnen we het gesprek volgen van het
bootje. Vraag die man daar op de grote zeilboot die weet het vast wel! Ja maar
ik kan er hier niet af, horen we die andere man zeggen. Dat klopt, de
wachtsteiger is een balk en er is wel een bruggetje om aan de kant te komen, maar
die ligt een stuk verder. “Ja, maar roep hem dan”. Omdat we het toch al hebben
gehoord lopen we hun kant op. Hallo mannen, wat is er? “Wat ben ik blij om
mensen te zien, we hebben werkelijk geen idee waar we zijn. Ik heb dit bootje
vanmorgen gekocht en moeten naar Rotterdam”. Nou dan zitten jullie toch echt
een eind uit de richting. “Ja en we denken dat we net de zee zijn op gegaan, want
we zagen alleen maar strand”. Wij moeten erg lachen en bevestigen dat ze
inderdaad de zee zijn op gegaan. Vol ongeloof kijken ze ons aan. “SERIEUS??? Nou,
lekker dan. Zie je wel? Ik zei het toch, dit is de zee. Blij dat we terug zijn
gegaan”. Wij denken het onze ervan. Hebben jullie geen kaarten dan. Nu komt er
tot onze verbazing een derde man uit het bootje. “Weet je; hij doet het met navigatie op zijn
telefoon, want het mag allemaal niets kosten. We varen al vanaf 9 uur vanmorgen,
en hij heeft zelfs niets te eten en te drinken mee genomen. Gelukkig had ik
zelf wat meegenomen maar met z’n drieën is dat zo op”. Wij vragen aan de
eigenaar of hij wel nautische kaarten op zijn telefoon heeft staan, maar hij
deed het gewoon met zijn auto navigatie.” Ja, ik dacht dat gaat wel anders
moest ik voor 1 x varen een stel kaarten kopen die ik toch niet meer gebruik”….
Wij zijn vol verbazing. Dan vervolgt de derde man, “we hebben ook geen diesel
meer, hij heeft 2 tankjes mee genomen van 15 liter. Ja zegt de eerste ik dacht
dat is wel genoeg”. Eigenlijk is het heel triest we moeten om deze onkunde
lachen, maar eigenlijk is het onverantwoord dat dit gebeurd. Er gebeuren al te
veel ongelukken door onkunde en varen blijft naar mijn idee toch een oplettende
sport of vrije tijds besteding. Wij hebben wel kaarten aan boord en Martijn
gaat ze halen. Hij mag ze overnemen dan
kopen wij wel weer nieuwe, maar ook dat wil hij niet. De derde man: tja dat
kost geld he. Ja maar nu moet je bij Stellendam de haven in, wachten tot morgen
tot je diesel kan tanken, dus ook een overnachting en dan maar hopen dat je de
weg weer vind. We laten zien hoe ze ongeveer moeten varen. We waarschuwen voor
de boeien en staken, dat ze daar binnen moeten blijven. De tweede man die de
hele tijd niet veel zegt, roep ineens, “ja we lagen al vast op het midden van
het haringvliet en zijn een half uur bezig geweest om los te komen. We hadden
geluk, onze zuinige man dacht dat het makkelijk kon zo naast de betonning”. Uit
eindelijk gaat de sluis open en de 3 mannen, gaan er doorheen. Of ze thuis zijn
gekomen vast wel, want dat soort lui lukt het op een of andere manier toch wel.
Geen angst of oplettendheid, enkel omdat ze niet weten waar ze bang of op moeten letten. Dus waar moet je bang
voor zijn. We hebben er nog smakelijk om gelachen. Hoe dom kan je zo onvoorbereid op pad gaan,
ook al ben je beginner. Dat varen ohh dat doe ik even… niet dus. Dat is maar
weer bewezen. Deze mannen hebben geluk gehad. Het navigatie systeem stuurde ze
de zee op naar maasmond in een badkuip. Daar zouden ze nooit zijn aangekomen.
Geen zwemvesten, niet genoeg diesel maar vooral geen zeewaardig bootje. Investeer
in goede navigatie en niet spelen met je leven.
