Eerste kennismaking.

De boot blijkt een donatie te zijn voor de KNRM. De eigenaar is overleden en heeft de boot nagelaten aan de KNRM. De KNRM heeft de boot middels een veiling weer aangeboden voor de verkoop. We moeten het geld overgaan maken aan de veilingmeester en een notaris vinden die de overdracht gaat regelen voor ons. De boot blijkt ingeschreven te staan bij kadaster.

We bellen eerst de notaris om informatie in te winnen of dit gebruikelijk is. Deze verteld ons dat het gebruikelijk is dat het geld naar de notaris moet worden over gemaakt en deze gaat dat vervolgens overstorten naar de veilingmeester.

Zo word er heen en weer gebeld met notaris, veilingmeester en KNRM.

Ondertussen bedenken we van alles om de Vrijheid te kunnen behouden. Het enige wat we kunnen bedenken is onze trouwe loper te gaan verkopen. Met dat geld kunnen we het huis afmaken en de vrijheid van een ligplaats te voorzien. 

Dinsdag 16 december zetten we onze loper te koop.

Binnenkant van de Loper.

De loper ligt op dat moment al keurig winter klaar in de box, wat inhoud dat alle zeilen en alle kussens eraf gehaald zijn. De motor en alle afsluiters met anti vries zijn behandeld, niet wetende dat ze te koop zou komen op dit moment. We maken een “al vind ik dat zelf” een mooie advertentie. Wie koopt er nu een boot in het winterseizoen? Toch moeten we het gaan proberen. Er is het afgelopen seizoen veel gedaan aan de boot. Ze ligt er werkelijk gelikt bij vinden wij. Nieuwe kussens en bekleding, nieuwe dynamo, nieuwe startmotor, motor gereviseerd, nieuwe ruitjes rondom, e.d. Daar staat ze op markplaats, spiernaakt zonder kussens en zeilen getoond op de foto’s. Om 3 uur staat ze op de sites boten te koop en marktplaats. We verwachten er niet veel van, maar niet geprobeerd is sowieso mislukt. Om 20:00 uur telefoon. De beller wil graag Zaterdag komen kijken, niet te geloven, we zijn wederom verbijsterd, gaat onze droom toch uitkomen? Nu al?

De beller komt inderdaad kijken, hij was enthousiast maar moet er over nadenken. Niet getreurd want nummer 2 en 3 hebben zich al gemeld. Niet te geloven in deze tijd? Nr. 2 koopt de boot nog wel op eerste kerstdag. Vraagprijs was €8000 en dat hebben we ook bijna gekregen!!

Bootje het water uit om het onderwaterschip te doen.

De kerst kan niet meer stuk. Nu kunnen we voorzichtig gaan nadenken aan onze nieuwe boot waar we onze droom mee willen waarmaken, maar die boot hebben we nog helemaal niet eens in het echt gezien!

Dan… 6 Januari bied de bemiddelaar van de boot Dick (een vriend van de oude eigenaar) aan of we willen komen kijken naar de Vrijheid? Hij heeft nog sleutels. Daar hoeven we uiteraard geen seconde over na te denken. Ja tuurlijk, echt wel! Daar gaan we dan, wat moeten we verwachten, hoe ziet ze eruit, wat gaan we zien?  Johan, onze vriend en ongelofelijk goed met…..: tja wat eigenlijk niet, hij gaat mee om naar de motor te kijken. We gaan op weg. Het is ruim een uur rijden. Er maalt van alles door ons hoofd. We zijn enthousiast, maar tegelijk ook nerveus. Hebben we een miskoop gedaan? We komen bij de haven uit en zien haar al gelijk liggen.

De eerste blik op onze nieuwe boot.

Het lijntje van de boot valt gelijk op, zo mooi, althans, dat vinden wij. De buitenkant ziet eruit die ver boven onze verwachting gaat, netjes maar niet heel schoon. De romp zit nog redelijk in de lak. Tuurlijk zien we nog veel opknap werk maar niet ingewikkeld. Het teak heeft serieus aandacht nodig en het is al even geleden dat ze een schoonmaak borstel heeft gezien. Er zitten nieuwe davits achterop (om een bijboot op te takelen uit het water), een goed gekeurd liferaft (reddingsvlot) ligt er op het dek en nog een die nog maar net is verlopen , de reddingsboeien zijn nieuw, verstaging netjes en strak, stuurwiel netjes, zeilen goed ingepakt dus hoe ze er echt uit zien kunnen we niet zien.

Het voordek.

Als de Dick aan boord komt, maakt hij de ingang open en daar gaan we voor het eerst ons misschien nieuwe huis/ thuis verkennen. We gaan een voor een naar binnen eerst Dick en dan Martijn en ik volg daarna, als laatste komt Johan naar binnen. Slik, puf, oef. oei. We hebben zat ruimte zo met z’n vieren, maar het is muf en heel donker terwijl het daglicht is. Het plafond is zwart. Niet zo bekleed maar zwart geblakerd van alle olielampen die er hangen en die dan ook zo te zien, veelvuldig gebrand hebben. De indeling is druk, verwarrend en overdadig, maar dat is op te lossen, alles eruit en opnieuw indelen. Wat er verder allemaal aan boord ligt is werkelijk ongelofelijk. Nieuw kompas, 4 sliksplinter nieuwe zeilen in zakken die het daglicht nog niet eens gezien hebben, en in een kast vinden we nog meer zeilen.

Doorgang naar het achterschip.

Nieuwe lijnen in alle lengtes nog nieuw in de verpakking, zeekaarten, niet te tellen zoveel. Gas tanks nieuw, accu’s nieuw, en een gereedschap en reserve onderdelen. Omvormers zo goed als nieuw, boeken en nog veel meer. Johan buigt zich over de motor om de eerste zaken te kunnen bekijken om die later aan de praat te kunnen krijgen. Dat is nog wel onze aller grootste zorg. Na 1,5 uur lopen we weer terug naar de auto. Alle 3 stil!! Alle 3 in onze eigen gedachte verwikkeld.

Het grote onverwachte...

8 december 2014. Martijn komt om 22:00 thuis van het werk, iets vroeger dan normaal, dus al een verrassing op zich. Waarom hij eerder thuis komt word mij al snel duidelijk als hij als eerste z’n laptop uit klapt, terwijl hij altijd eerst mij verwelkomt. Duidelijk moet ik daarop wachten want er is iets veel belangrijker dan mij. De laptop hoeft niet eens op te starten die staat nog aan op een veiling site. Deze site is mij niet onbekend, we kijken er wel vaker op. Nu ben ik wel heel erg benieuwd wat ik te zien krijg na deze haast om het met me te delen. De laptop word mij overhandigd en ik krijg een boot te zien. 

De Vrijheid V, een 16 meter lang, stalen schip, met 78 foto’s waar je zeer je vraagtekens bij moet zetten, maar met nog maar een bod van € 5.700 en nog 18 uur te gaan voor de veiling sluit. Pff, moet wel een wrak zijn, denk je dan. We hebben nog een huis af te maken, een garage te bouwen, en nog maar € 9.000 euro op de bank. Toch nog maar een keer de foto’s bekijken. En nog maar een keer. Er moet niet véél aan gedaan worden, maar ontzettend véél. Ik kan er wel door heen kijken. Binnen kant is een zooi, alles heeft een verfje en een lakje nodig, nieuwe toiletten en vooral een nieuwe badkamer, nieuwe bekleding op de kussens, andere keuken, indeling iets aanpassen, het is wel te doen. 

Badkamer.

 

We hebben al een wrak van een boerderij opgeknapt en dit is niets vergeleken daarbij. Ik blijf sceptisch, het belangrijkste aan een boot is toch de romp en de motor, de zeilen en dan nog het overvaren of slepen van Amsterdam naar Hellevoetsluis. De motor ligt half uit elkaar, overal losse onder delen, de uitlaat weggerot en alles is vies en roestig. Moeten we dit wel doen? We hebben de boot niet eens in het echt gezien en nog maar 17 uur voor de veiling eindigt. Ik vraag Martijn z’n broer Floris te bellen. Auto handelaar en eigenaar van  Stoopman auto’s in Hellevoetsluis en heeft goed oog voor wrak of mogelijkheden.

Motor

Uitlaat.

Floris is er binnen een half uur. Hij kijkt naar de foto’s. Martijn en ik zijn na het belletje met Floris nog minimaal 10 x naar de foto’s gaan kijken en zien al veel meer mogelijkheden. Gek hoor, hoe vaker je kijkt, hoe meer je ziet maar ook tegelijkertijd hoe meer mogelijkheden je gaat zien. Floris kijkt en zijn eerste reactie is: ik zie een wrak, afzinken en klaar.

Toch als hij verder kijkt wil hij eigenlijk wel investeren en daarna verkopen. De boot heeft toch heel veel apparatuur aan boord en zijn gewicht in staal is gelijk aan de oud ijzer prijs voor dat bedrag. Dus veel risico loopt hij niet. Hij blijft een handelaar. Dat is nu net niet wat wij willen! We willen hem alleen vragen of de motor wel goed zou komen want een nieuwe kost zo’n € 20.000. We willen alleen weten of het wat kan worden met het hart van de boot, en of hij ons evt. tijdelijk wat kan lenen als het bod over ons budget zou gaan. Wij willen die boot om daar de wereld mee rond te trekken. Floris wil enkel investeren, opknappen en verkopen. Wij zien eerst geen andere uitweg, het gaat ook zo snel, en moeten in eerste instantie wel met zijn idee mee gaan. We hebben het geld niet om die boot te kopen als hij meer dan € 10.000 gaat kosten en het huis en de boot die we nog hebben te onderhouden en de nieuwe op te knappen. Maar we hebben haar nog niet, zo’n boot komt, na wat googelen op € 120.000 als hij helemaal klaar zou zijn. Dus deze gaan we niet winnen……of toch?

We doen om 23:40 uur een bod. We gaan voor € 8.000 euro. Een veel te laag bod voor een boot die alle apparatuur, reddingsvlotten, davits, en een heel interieur heeft. We gaan allebei rusteloos slapen. In bed zijn we aan het rekenen hoe we dit sprookje zouden kunnen behouden. Hoe langer we denken komen we tot de conclusie dat we dit een onmogelijk sprookje is. Ons bod is werkelijk belachelijk laag.

Kajuit

 

De volgende dag doen we allerlei klusjes om de tijd te doden, maar stiekem kijken we elke 10 minuten. We zijn tot onze uiterste verbazing nog steeds de hoogste bieders. Dit kan toch niet? Er moet nog iets gebeuren. Wat weten andere bieders, die uiteraard wel op de kijkdag zijn geweest, wat wij niet weten? Er moet een adder onder het gras vandaan komen. Om 16:00 uur sluit de veiling en net 1 seconde na de sluiting….is het bevestigd. We hebben de Vrijheid!! 

Ik weet nu niet of ik blij of verdrietig moet zijn. De gedachtes en emoties gaan alle kanten op. Onze ongeloof is in ongelooflijke stilte te ervaren, zo verbaast en vertwijfeld zijn we. Na nog geen uur worden we gebeld door de veilingsmeester om ons te feliciteren met het gewonnen object. Hij is net zo verbaast als wij over het bedrag wat het heeft opgeleverd, want ze hadden verwacht dat die boot dik door de € 40.000 zou gaan, maar ze is echt van ons. Wat moeten we nu. Het is de boot die we klaar kunnen maken voor onze droom. Weliswaar 3,5 jaar te vroeg, maar een buitenkans. Hoe moet dit nu financieel? Er komen ook nog veiling kosten bij. € 9.250 euro is uiteindelijk het totaal bedrag. Dan is onze rekening leeg geplunderd. Er komen nog ligplaats kosten bij voor de komende jaren, en ons huis moet nog af. Tevens moet er nog een garage gebouwd worden. De droom om de boot te behouden wordt zo wel erg klein want nu hebben we 2 boten!

Is het te vroeg? Zijn we te snel? Slapeloze nachten volgen…….