We zitten al weer een tijdje op de boot met onze gezellige
buren. We verzinnen van alles om het een beetje gezellig te maken voor
iedereen. Onze Duitse vrienden zijn inmiddels een beroemdheid geworden hier in
het dorp. Er rijden hier zo ontzettend veel Duitse campers voorbij dat we ons
afvragen waar die allemaal vandaan komen. Bij navraag komen we er achter dat de
eerste Duitse camper, een bericht op een site heeft gezet voor Duitse rond
toerders, dat er in Vonitsa een boot ligt met kinderen en daar reageren alle
Duitse campers met kinderen op. Het lijkt hier af en toe wel een kinderspeel
paradijs. Onze Duitse taal word aardig opgekrikt, en soms hebben we 6 kinderen
aan boord die met Buck willen spelen. Puff soms best vermoeiend en proberen we
in onze beste Duits ze van boord te dirigeren. Soms blijven de campers een paar
dagen staan en worden we uitgenodigd op een souflaki avond, de avond erna voor
een pizza avond en de dag erna vieren we Pasen met een barbecue. Hier is het op
5 Mei Pasen. Normaal word dat zeer uitbundig gevierd maar nu is het wat
ingetogener. Er is een optocht met een kruis en toch lopen er zeker meer dan
100 mensen in de optocht mee, wij bekijken het van een flinke afstand en
verbazen ons over de drukte. Maar het is Griekenland en hier kan alles. Dan
vinden we een Hot spring op internet en het is een uurtje rijden hier vandaan. Op
de foto’s ziet het er fantastisch uit, mooie natuur, watervallen, een leeg
staand welness hotel, en hot springs , daar kijken we echt naar uit. 
Lekker warm bad in de open natuur. Er is wel een weg verteld internet ons, maar er ligt een grote steen midden op de weg zodat we niet verder kunnen rijden en verder moeten lopen naar de hotsprings, volgens de uitleg slechts 10 minuten. We lopen iedereen af of ze zin hebben om mee te gaan. Uiteraard wil iedereen mee en spreken af om Dinsdag te gaan en bereiden ons voor. Bikini en handdoeken mee, lunch pakket word gemaakt, veel water mee want het is hier al meer dan 30 graden. Zo gaan we bepakt en bezakt op pad. We hebben nog wel een wagen indeling probleempje want je mag eigenlijk maar met 2 in de auto. Willy uit België neemt de 2 Engelse mee in zijn camper, James voorin en Diana word achter in de camper verstopt. Wij nemen het risico om Christiaan ook voor in te zetten, En de kids Elizabeth en Sebastiaan met mama Andrea achterin op het bed te zetten. Gordijnen dicht en ze zijn niet meer zichtbaar. We proberen zoveel binnen door wegen te nemen daar is de kans erg klein dat er politie op ons staat te wachten. Halverwege kunnen de gordijnen open we rijden in de middel of now were. Zo kunnen ze een beetje mee kijken en genieten van de natuur die is werkelijk ongelofelijk mooi. En dan zijn we er. De wegen zijn niet van de beste kwaliteit, van grind tot zand paden en gescheurt asvalt.
Er ligt inderdaad mega rots
blok op de weg, maar mannen zullen geen mannen zijn als ze toch willen proberen
er tussen door te rijden, heel langzaam met veel handgebaren komen ze erdoor
heen, helemaal blij ha toch mooi gelukt. Nu Willy nog en ook hij komt zonder
krassen erdoor heen. De alfa mannetjes weer helemaal blij.
Dan zet de reis zich
voort, maar nog geen 100 meter verder stopt toch onze auto reis, de weg is
totaal ingestort en moeten we toch gaan lopen. op en op pad, die 10
minuten blijken een 30 min te zijn maar
we bereiken het Welness hotel. Alles is eruit gesloopt alle kranen wasbakken in
diggelen, de meeste bedden zijn eruit gehaald, de balie staat er nog met het
reseveringsboek, daar vinden we de laatste boeking op 1Mei 2012. Het staat dus al een tijd leeg.
.
In een bijgebouw vinden we een receptie die nog vol ligt
met medicijnen, die we uiteraard lekker achter laten, daar achter de behandel
kamers in de vorm van een groot bad, en een klein kamertje met een bed. De
meeste baden zijn gesloopt, toch vragen we ons af wat hier gebeurde, eerst een
warm bad en dan een beetje slapen erna? Dan die medicijnen we zien infusen,
hydratatie middelen, het komt een beetje luguber over. We vinden een pad naar
boven en hopen daar de hotsprings te vinden het is een hele klim, door
prachtige natuur, afgebrokkelde paden, 
door modder banjeren, maar als we op het
einde komen, zijn er geen hot springs maar een prachtige grote waterval. We
besluiten hier wat van de lunch te nuttigen. 
Na 10 minuten besluiten we terug
te gaan naar het hotel, want de waterval maakt zo’n herrie dat we elkaar amper
kunnen verstaan. Terug bij het hotel verzamelen we wat stoelen die staan er
genoeg we vinden een tafel en zo hebben we een rustige picknick.
Buck die nu al
4 loopt valt direct in de schaduw in slaap. Na de lunch gaan we het hotel
eens verder bekijken het is immens groot, met wel meer dan 100 kamers, Diana
vind gordijnen die nog aan de rails hangen en Anderea neemt er ook een paar
mee, Wij vinden een brandslang waar we een flink stuk van meenemen, altijd
handig om over de lijnen te doen om slijtage te voorkomen. Zo levert onze tocht
toch nog wat op. Er word wel een soort Hotspring gevonden achter het huis, maar
het is ten eerste koud water en ten tweede het water is erg vies, wel ruik je
de zwavel lucht uit het bad komen. Dus niet echt een lekker vooruitzicht om in te
badderen. 
Er loopt nog een soort van pad naar beneden en die moeten we uiteraard ook uit proberen,
het is klimmen en klauteren, maar dan worden we
weer beloont met een prachtige waterval, 
daar kunnen we ook in pootje , het water is koud, maar wel drinkbaar, ook al vind Martijn het
niets, ik vind het lekker smaken. De kids zijn bikkels die gaan er wel in
zwemmen, aan de andere kant is een steile wand 80 graden naar beneden, die de
kinderen gebruiken als glijbaan. Uiteraard vind Buck dit ook interessant en
glijd met ze mee naar beneden. 
Hoe komt hij nu weer boven, Sebastiaan
komt naar Martijn en zegt we hebben een probleem, Buck staat daar beneden en
kan niet meer omhoog. Elizabeth klautert omhoog en weer naar beneden, Buck
volgt haar passen omhoog, en net als Martijn Buck wil halen klautert Elizabeth
omhoog en volgt Buck exact de passen van haar en staat hij boven.
Niet te geloven maar het is hem gelukt. Slimme hond. Inmiddels zijn we alweer 6 uur op pad, geen hot spring gevonden maar we hebben allemaal een super fijne dag gehad. We worden bedankt voor het fijne uitje, en rijden moe maar zeer voldaan terug naar huis. Binnen een minuut liggen de kinderen en Buck in een diepe slaap in de bus. De handdoeken en bikini kunnen droog de kast weer in. Morgen zullen we spierpijn hebben, maar deze dag was dat dubbel en dwars waard.
