Matroosje zeeziek

Matroosje zeeziek

We hebben 3 weken vrij. Wat eigenlijk een unicum is! Martijn krijgt meestal 2 weken achtereen vrij en meer zit er niet in. Nu met wat stand-by diensten en ruilen met een collega hebben we ineens 3 weken vrij. Wat gaan we met die tijd doen. De boot is nog steeds het water niet uit, en er is nog zat te doen aan de boot. Maar om nu 3 weken op een mooring te gaan liggen en te gaan bikken, daar heb ik werkelijk geen zin in. Het is al weken druk met regelen organiseren en ik ben echt even toe aan niets. Ontspannen aan boord, thuis is er even niet en even geen gezeur aan mijn hoofd. Ja, ik zit er even doorheen. Dus even radio stilte zou fijn zijn.

Dus worden er boodschappen ingeslagen voor de komende 3 weken, kleding ingepakt en het huis spik en span achter gelaten. Want op de valreep komen er ook nog kijkers kijken. Spannend.

De boot word ingeladen en dat gaat al een stuk sneller omdat veel spullen inmiddels een vaste plek hebben gekregen. Yasmine, de jongste dochter, gaat ook voor een paar daagjes mee en dat word haar eerste zee zeil ervaring. In de punt word provisorisch een bed gecreëerd omdat de punt nu dienst doet als onze bouwmaat. Het ligt helemaal vol met plankjes hout, latjes, en andere bouwmaterialen, dus dat word opruimen. 

De gieken die we mee naar huis hadden genomen om te verven gaan half af weer mee, en in de 2 componenten primair worden ze weer aan de masten bevestigd.

De zeilen erop, water tanken, motor nog even checken en we zijn klaar om morgen te vertrekken want het is inmiddels al avond, en we zijn afgemat na al het sjouwen.

Koken zit er ook niet meer in en we besluiten een pizza te gaan eten.

De volgende dag, als we hebben uitgeslapen en ja, wie ons kent weet dat als wij uitslapen, het al vaak tegen de middag is. 

Na de koffie vertrekken we dan ook echt. Omdat de vriezer het nog niet helemaal goed doet, zeilen we naar Hellevoetsluis. Daar komt Johan om hem bij te vullen. Wat een service zo in de haven, dus wie zijn koelkast vriezer of airco moet laten nakijken, Unimat koeltechniek & airconditioning komt naar je boot. www.unimatkta.nl Wij gaan goed gekoeld de vakantie tegemoet. 

We zeilen tot Stellendam en pakken net voor de haven een mooring. We eten de andere helft van onze pizza van gisteren, want dat was wel een erg grote pizza die we kregen en konden allemaal maar de helft op. Dus een makkelijke avond. Het weer is stralend en kunnen nog lang buiten blijven. genieten van een ondergaand zonnetje, kijken uit naar morgen.

We spelen wat spelletjes en de dag is weer om.

 

De volgende morgen vertrekken we naar zee, het eerste stuk kunnen we helaas niet zeilen. Het is een nauwe doorgang daar bij Stellendam en we hebben de wind recht op de kop. We motoren dan maar de volle zee op. We worden getrakteerd op zeehondjes die liggen te zonnen op een droog gevallen zandbank.

De zeilen kunnen op en we dobberen met alle zeilen bij naar de maasmond. Yasmine had bedacht om vuurwerk te gaan bekijken bij Scheveningen, daar zullen we echter nooit aankomen. Als we voor anker gaan, is ons matroosje al niet zo vrolijk meer. Liggen is nog het enige wat ze kan verdragen.

Dat we op de golven liggen te schommelen, wat wij weer lekker vinden is de emmer die overloopt voor haar. Niet letterlijk want ze heeft alles binnen gehouden. Wij zijn echter nog nooit zeeziek geweest, maar weten wel uit de verhalen dat je dan behoorlijk beroerd voelt. Inmiddels is de wind aangetrokken tot zo’n 6 knopen, en worden de golven er niet minder op. We schommelen alle kanten op zowel van voor naar achter als van links naar rechts. We proberen nog wat afleiding door spelletjes buiten in de frisse lucht te doen maar het helpt niet.

Ook de super mooie zonsondergang geeft wel afleiding maar helpt niet haar beter te laten voelen.

We liggen zo vast als een huis aan ons anker, wat me ook wel verbaasd met deze wind en enorme golven, maar ik besluit toch de anker wacht op me te nemen. Ik lig buiten en dat is voor mij echt geen straf. Ik slaap/ lig graag buiten, lekker in de frisse lucht, lekker ingerold onder een wollen dekentje, de sterren hemel boven me, geen gesnurk naast me, en in dit geval de mega schepen die in en uit Rotterdam varen. Ik geniet er nog meer van, al die lichtjes en de brommende motoren van de tankers.

Om 5 uur word ik afgelost en kruip ik in het voor verwarmde bed, en val schommelend heerlijk in slaap. Als ik wakker word is de wind nog meer toegenomen en de golven hebben de 1,5 meter ruim overschreden, met ons matroosje gaat het niet beter, eerder slechter. Dus toch maar anker op en die golven trotseren en terug naar Stellendam.

Dit is voor het eerst dat we met deze boot hoge golven trotseren, en we zijn trots op haar. Ze neemt de golven als een door het dolle heen zijnde hond. Het lijkt wel of ze er blij van word. Elke golf neemt ze mooi en soms duikt ze even in een golf, om het dek vol te laten lopen met zee water en jubelt gerust verder. Voordat het water de kans heeft gekregen om de gang boorden te verlaten is de volgende golf alweer over het dek heen gegooid. We genieten er zelfs van, maar ons matroosje……..

Bij de sluis van stelledam kunnen we aan de binnenzijde liggen, en matroos Yasmine klaart weer helemaal op. Ze wil zeker nog wel een keertje mee maar dan op het haringvliet of op een rustig zeetje. 

Romme komt haar op halen en neemt een zak kibbeling mee, die gaat er wel in na zo’n hobbelige tour. Na het eten zijn we weer samen en in de kuip kijken we terug op een paar mooie dagen. We mogen hier drie dagen blijven liggen en dat doen we dan ook van harte.