Eerste kennismaking.

De boot blijkt een donatie te zijn voor de KNRM. De eigenaar is overleden en heeft de boot nagelaten aan de KNRM. De KNRM heeft de boot middels een veiling weer aangeboden voor de verkoop. We moeten het geld overgaan maken aan de veilingmeester en een notaris vinden die de overdracht gaat regelen voor ons. De boot blijkt ingeschreven te staan bij kadaster.

We bellen eerst de notaris om informatie in te winnen of dit gebruikelijk is. Deze verteld ons dat het gebruikelijk is dat het geld naar de notaris moet worden over gemaakt en deze gaat dat vervolgens overstorten naar de veilingmeester.

Zo word er heen en weer gebeld met notaris, veilingmeester en KNRM.

Ondertussen bedenken we van alles om de Vrijheid te kunnen behouden. Het enige wat we kunnen bedenken is onze trouwe loper te gaan verkopen. Met dat geld kunnen we het huis afmaken en de vrijheid van een ligplaats te voorzien. 

Dinsdag 16 december zetten we onze loper te koop.

Binnenkant van de Loper.

De loper ligt op dat moment al keurig winter klaar in de box, wat inhoud dat alle zeilen en alle kussens eraf gehaald zijn. De motor en alle afsluiters met anti vries zijn behandeld, niet wetende dat ze te koop zou komen op dit moment. We maken een “al vind ik dat zelf” een mooie advertentie. Wie koopt er nu een boot in het winterseizoen? Toch moeten we het gaan proberen. Er is het afgelopen seizoen veel gedaan aan de boot. Ze ligt er werkelijk gelikt bij vinden wij. Nieuwe kussens en bekleding, nieuwe dynamo, nieuwe startmotor, motor gereviseerd, nieuwe ruitjes rondom, e.d. Daar staat ze op markplaats, spiernaakt zonder kussens en zeilen getoond op de foto’s. Om 3 uur staat ze op de sites boten te koop en marktplaats. We verwachten er niet veel van, maar niet geprobeerd is sowieso mislukt. Om 20:00 uur telefoon. De beller wil graag Zaterdag komen kijken, niet te geloven, we zijn wederom verbijsterd, gaat onze droom toch uitkomen? Nu al?

De beller komt inderdaad kijken, hij was enthousiast maar moet er over nadenken. Niet getreurd want nummer 2 en 3 hebben zich al gemeld. Niet te geloven in deze tijd? Nr. 2 koopt de boot nog wel op eerste kerstdag. Vraagprijs was €8000 en dat hebben we ook bijna gekregen!!

Bootje het water uit om het onderwaterschip te doen.

De kerst kan niet meer stuk. Nu kunnen we voorzichtig gaan nadenken aan onze nieuwe boot waar we onze droom mee willen waarmaken, maar die boot hebben we nog helemaal niet eens in het echt gezien!

Dan… 6 Januari bied de bemiddelaar van de boot Dick (een vriend van de oude eigenaar) aan of we willen komen kijken naar de Vrijheid? Hij heeft nog sleutels. Daar hoeven we uiteraard geen seconde over na te denken. Ja tuurlijk, echt wel! Daar gaan we dan, wat moeten we verwachten, hoe ziet ze eruit, wat gaan we zien?  Johan, onze vriend en ongelofelijk goed met…..: tja wat eigenlijk niet, hij gaat mee om naar de motor te kijken. We gaan op weg. Het is ruim een uur rijden. Er maalt van alles door ons hoofd. We zijn enthousiast, maar tegelijk ook nerveus. Hebben we een miskoop gedaan? We komen bij de haven uit en zien haar al gelijk liggen.

De eerste blik op onze nieuwe boot.

Het lijntje van de boot valt gelijk op, zo mooi, althans, dat vinden wij. De buitenkant ziet eruit die ver boven onze verwachting gaat, netjes maar niet heel schoon. De romp zit nog redelijk in de lak. Tuurlijk zien we nog veel opknap werk maar niet ingewikkeld. Het teak heeft serieus aandacht nodig en het is al even geleden dat ze een schoonmaak borstel heeft gezien. Er zitten nieuwe davits achterop (om een bijboot op te takelen uit het water), een goed gekeurd liferaft (reddingsvlot) ligt er op het dek en nog een die nog maar net is verlopen , de reddingsboeien zijn nieuw, verstaging netjes en strak, stuurwiel netjes, zeilen goed ingepakt dus hoe ze er echt uit zien kunnen we niet zien.

Het voordek.

Als de Dick aan boord komt, maakt hij de ingang open en daar gaan we voor het eerst ons misschien nieuwe huis/ thuis verkennen. We gaan een voor een naar binnen eerst Dick en dan Martijn en ik volg daarna, als laatste komt Johan naar binnen. Slik, puf, oef. oei. We hebben zat ruimte zo met z’n vieren, maar het is muf en heel donker terwijl het daglicht is. Het plafond is zwart. Niet zo bekleed maar zwart geblakerd van alle olielampen die er hangen en die dan ook zo te zien, veelvuldig gebrand hebben. De indeling is druk, verwarrend en overdadig, maar dat is op te lossen, alles eruit en opnieuw indelen. Wat er verder allemaal aan boord ligt is werkelijk ongelofelijk. Nieuw kompas, 4 sliksplinter nieuwe zeilen in zakken die het daglicht nog niet eens gezien hebben, en in een kast vinden we nog meer zeilen.

Doorgang naar het achterschip.

Nieuwe lijnen in alle lengtes nog nieuw in de verpakking, zeekaarten, niet te tellen zoveel. Gas tanks nieuw, accu’s nieuw, en een gereedschap en reserve onderdelen. Omvormers zo goed als nieuw, boeken en nog veel meer. Johan buigt zich over de motor om de eerste zaken te kunnen bekijken om die later aan de praat te kunnen krijgen. Dat is nog wel onze aller grootste zorg. Na 1,5 uur lopen we weer terug naar de auto. Alle 3 stil!! Alle 3 in onze eigen gedachte verwikkeld.