woensdag 20 juli 2016

Laatste voorbereidingen om te vertrekken.




Het interview is super leuk geworden en een 1,5 maand later staan we in het blad. 
https://issuu.com/ziltmagazine/docs/zilt121/62  Dan gaan we ons focussen op onze verdere plannen. In plaats van 2 weken om en om op vakantie te gaan, gaan we nu 3 maanden. We willen een lekker bed achter hebben  met een echt matras, kast ruimte, heel veel kast ruimte (nu zitten er 14 bedden in maar daar hang je geen kleding in). Tevens zijn alle kasten vol met smeer, schimmel en ander niet nader te herkennen geur en kleur. Dus dat moet kaal geschuurd, gelakt, gelakt en gelakt moeten worden voor ik er kleding, etenswaar of andere spullen in wil opbergen. Elk vrij uurtje steken we er in. De weekenden naar huis, om daar alles te regelen voor de kinderen. Banden die geplakt moeten worden, scholen die moeten worden uitgezocht, rekeningen die moeten worden betaald, we gunnen ons geen moment rust. Als Martijn bezig is in de achter kajuit en al 2 x z’n geliefde schroeftol door de ruimte heeft gegooid omdat alles tegen zit, moet het klaar zijn. We nemen verplicht een paar dagen rust. Als je al zo ver heen bent helpen die paar dagen juist averechts. Je bent nog zo in de "door knallen" modus zit, dat stil zitten je juist meer vermoeid, je hoofd gaat verder maar jij zit stil, dat werkt heel raar maar extra vermoeiend. Dus gaan we maar weer door, het moet tenslotte af. Maar als dat lieve schattige net geboren meerkoetje die de hele dag om z’n moeder loopt te piepen, net naast de boot, zoooo irriteert is, is de maat echt vol. Als dat al irriteert…
We doen het er maar mee zoals het nu is. We slapen in de punt, ik neem 1 kast in plaats van 2. We proppen het maar waar het kan, en dat is het dan. We halen alle booTschappen die ik op lijsten heb opgeschreven al weken lang, die lijst werd steeds langer. Waarom voor 3 maanden zou je zeggen? Ik hou echt niet van boodschappen halen en zeker niet als je aan boord bent. Haven in, rug tasje mee en naar de winkel je een bult sjouwen aan spullen en vervolgens 3 dagen later weer te gaan. Tevens hebben we dadelijk een budget dat erg beperkt is en dat gaan we dan nu ook uit testen of we daar mee uit komen. Als het nu al niet kan met alles wat we bijna halen bij de Lidl of al weken de aanbiedingen volgend van andere supermarkten gaat het dadelijk ook niet lukken. We gaan nu leven zoals we dat straks ook gaan doen. Voor velen zal het klinken als beknibbelen en dat is het ook. We hebben straks een beknibbeld budget want anders kunnen we het niet jaren volhouden. Dat betekent niet dat we niet lekker eten, vaak eten we dingen die we combineren met wat we hebben en eten we lekkerder dan thuis als de gehele koelkast volstaat. het word een sport om gekke lekkere, simpele, goedkope gerechten te maken van wat heb ik aan boord. (huis). We worden er erg creatief in. Waarom weggooien als je er nog net een sausje mee lekker maakt, of als lunch kan gebruiken. Deze 3 maanden houd ik bij wat we eten en hoe we het klaar maken. Wat het heeft gekost en wat we nog hebben bij gekocht onderweg. te lezen op http://eenwerkelijkheidsdroommenu.blogspot.nl/ Maar dat we lekker eten kan ik jullie garanderen. Moet er wel bij zeggen we zijn niet kieskeurig en lusten bijna alles. Tevens geniet ik er dagelijks van wat hebben we en wat zou ik er van kunnen maken. Wat moet als eerste op en wat is nog wat langer houdbaar. Het word een soort sport. Alleen dat brood bakken, dat is nog een dingetje. We zijn geen ochtend mensen, en dat deeg kneden, laten rusten, en dan in de oven afbakken dan is het half in de middag, heerlijk hoor dat warme brood zo vers uit de oven, maar morgen ochtend is het hard en droog. Bak het dan even in de koekenpan en het word dan toast , ook lekker maar daar moet ik mijn ritme nog in vinden. Dus bak ik het in 4 en. Dat kost veel gas. Dus nog ontdekken.
Tevens bekijken we ook het afval probleem. We kennen allemaal het plastic probleem in de oceanen, we kunnen daar ons neus voor op halen (met wat kan ik er in mijn eentje aan doen) of er met veel publiciteit aandacht voor vragen, of er gewoon zelf iets op je eigen manier aan bij te dragen. Dit laatste kies ik voor, maar ook zeker uit eigen belang. Straks gaan we de zeeën bevaren en willen we zo min mogelijk de bewoonde wereld in, en al zeker niet omdat het dek vol staat met vuilniszakken. Uiteraard wel eens om lokale groentes en fruit in te slaan, want daar kijken we erg naar uit lokaal eten.
Vroeger ging elk stuk vuilnis overboord, en ik denk dat in veel gevallen het nog steeds gebeurd. Etenswaren kunnen gewoon over boord, maar plastic, en blikken? Ik heb op Bonaire veel problemen gezien met vooral plastic, maar is dat niet wat we het liefst gebruiken aan boord? Ik heb liever niets van glas aan boord. Het kan breken met alle gevolgen van dien. Dus bij ons blikken bier, pakken wijn, blikken eten en plastic flessen limonade. Maar in warme oorden zijn er die vreselijke kakkerlakken. die houden van karton en lijm. Ik heb voor deze 3 maanden al het verpakkingsmateriaal verwijderd van ons ingekochte voedsel. Dat waren al 2 aangestampte  vuilniszakken vol, die niet mee hoeven aan boord en weer extra berg ruimte op leveren nu al dat overbodige karton van verpakkingen weg zijn.
Alles hebben we in stapelbare bakjes van de chinees gestapeld. oké weer plastic. Maar deze was je af en kan je weer hergebruiken, in elkaar stapelen en het neemt haast geen ruimte in. Of handig om vloeistoffen in op de vangen als olie e.d. Deksel erop en geen stank aan boord. Dus niet alleen het milieu is geholpen maar wij ook.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten