Het interview is super leuk geworden en een 1,5 maand later
staan we in het blad.
https://issuu.com/ziltmagazine/docs/zilt121/62 Dan gaan
we ons focussen op onze verdere plannen. In plaats van 2 weken om en om op
vakantie te gaan, gaan we nu 3 maanden. We willen een lekker bed achter hebben met een echt matras, kast ruimte, heel veel kast ruimte (nu zitten er 14
bedden in maar daar hang je geen kleding in). Tevens zijn alle kasten vol met
smeer, schimmel en ander niet nader te herkennen geur en kleur. Dus dat moet
kaal geschuurd, gelakt, gelakt en gelakt moeten worden voor ik er kleding, etenswaar of andere
spullen in wil opbergen. Elk vrij uurtje steken we er in. De weekenden naar
huis, om daar alles te regelen voor de kinderen. Banden die geplakt moeten
worden, scholen die moeten worden uitgezocht, rekeningen die moeten worden
betaald, we gunnen ons geen moment rust. Als Martijn bezig is in de achter
kajuit en al 2 x z’n geliefde schroeftol door de ruimte heeft gegooid omdat alles tegen zit, moet het
klaar zijn. We nemen verplicht een paar dagen rust. Als je al zo ver heen bent
helpen die paar dagen juist averechts. Je bent nog zo in de "door knallen" modus zit,
dat stil zitten je juist meer vermoeid, je hoofd gaat verder maar jij zit stil,
dat werkt heel raar maar extra vermoeiend. Dus gaan we maar weer door, het moet
tenslotte af. Maar als dat lieve schattige net geboren meerkoetje die de hele dag om z’n
moeder loopt te piepen, net naast de boot, zoooo irriteert is, is de maat echt vol. Als dat al irriteert…
We doen het er maar mee zoals het nu is. We
slapen in de punt, ik neem 1 kast in plaats van 2. We proppen het maar waar het
kan, en dat is het dan. We halen alle booTschappen die ik op lijsten heb
opgeschreven al weken lang, die lijst werd steeds langer. Waarom voor 3 maanden
zou je zeggen? Ik hou echt niet van boodschappen halen en zeker niet als je aan
boord bent. Haven in, rug tasje mee en naar de winkel je een bult sjouwen aan
spullen en vervolgens 3 dagen later weer te gaan. Tevens hebben we dadelijk een
budget dat erg beperkt is en dat gaan we dan nu ook uit testen of we daar mee
uit komen. Als het nu al niet kan met alles wat we bijna halen bij de Lidl of
al weken de aanbiedingen volgend van andere supermarkten gaat het dadelijk ook
niet lukken. We gaan nu leven zoals we dat straks ook gaan doen. Voor velen zal
het klinken als beknibbelen en dat is het ook. We hebben straks een beknibbeld
budget want anders kunnen we het niet jaren volhouden. Dat betekent niet dat we
niet lekker eten, vaak eten we dingen die we combineren met wat we hebben en
eten we lekkerder dan thuis als de gehele koelkast volstaat. het word een sport
om gekke lekkere, simpele, goedkope gerechten te maken van wat heb ik aan
boord. (huis). We worden er erg creatief in. Waarom weggooien als je er nog net
een sausje mee lekker maakt, of als lunch kan gebruiken. Deze 3 maanden houd ik
bij wat we eten en hoe we het klaar maken. Wat het heeft gekost en wat we nog
hebben bij gekocht onderweg. te lezen op http://eenwerkelijkheidsdroommenu.blogspot.nl/
Maar dat we lekker eten kan ik jullie garanderen. Moet er wel bij zeggen we
zijn niet kieskeurig en lusten bijna alles. Tevens geniet ik er dagelijks van
wat hebben we en wat zou ik er van kunnen maken. Wat moet als eerste op en wat
is nog wat langer houdbaar. Het word een soort sport. Alleen dat brood bakken,
dat is nog een dingetje. We zijn geen ochtend mensen, en dat deeg kneden, laten
rusten, en dan in de oven afbakken dan is het half in de middag, heerlijk hoor
dat warme brood zo vers uit de oven, maar morgen ochtend is het hard en droog.
Bak het dan even in de koekenpan en het word dan toast , ook lekker maar daar
moet ik mijn ritme nog in vinden. Dus bak ik het in 4 en. Dat kost veel gas. Dus
nog ontdekken.
Tevens bekijken we ook het afval probleem. We kennen
allemaal het plastic probleem in de oceanen, we kunnen daar ons neus voor op
halen (met wat kan ik er in mijn eentje aan doen) of er met veel publiciteit
aandacht voor vragen, of er gewoon zelf iets op je eigen manier aan bij te dragen.
Dit laatste kies ik voor, maar ook zeker uit eigen belang. Straks gaan we de zeeën
bevaren en willen we zo min mogelijk de bewoonde wereld in, en al zeker niet
omdat het dek vol staat met vuilniszakken. Uiteraard wel eens om lokale
groentes en fruit in te slaan, want daar kijken we erg naar uit lokaal eten.
Vroeger ging elk stuk vuilnis overboord, en ik denk dat in
veel gevallen het nog steeds gebeurd. Etenswaren kunnen gewoon over boord, maar
plastic, en blikken? Ik heb op Bonaire veel problemen gezien met vooral
plastic, maar is dat niet wat we het liefst gebruiken aan boord? Ik heb liever
niets van glas aan boord. Het kan breken met alle gevolgen van dien. Dus bij
ons blikken bier, pakken wijn, blikken eten en plastic flessen limonade. Maar
in warme oorden zijn er die vreselijke kakkerlakken. die houden van karton en
lijm. Ik heb voor deze 3 maanden al het verpakkingsmateriaal verwijderd van ons
ingekochte voedsel. Dat waren al 2 aangestampte vuilniszakken vol, die niet mee hoeven aan
boord en weer extra berg ruimte op leveren nu al dat overbodige karton van
verpakkingen weg zijn.
Alles hebben we in stapelbare bakjes van de chinees
gestapeld. oké weer plastic. Maar deze was je af en kan je weer hergebruiken,
in elkaar stapelen en het neemt haast geen ruimte in. Of handig om vloeistoffen
in op de vangen als olie e.d. Deksel erop en geen stank aan boord. Dus niet
alleen het milieu is geholpen maar wij ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten