Het roer gaat om

Het roer gaat om.

Nu we in Griekenland zijn aangekomen en een paar baaitjes hebben gehad, zijn we in Corfu stad. Een heerlijke rustige baai waar we goed beschermt liggen, als de wind maar de goede kant op waait anders ruik je de enorme stank van het riool wat hier de zee in wordt gepompt.

In deze stad hebben we alles, een Lidl, wasserij, Mac Donalds, gyros voor maar €1,00, vele winkels, vliegveld op 10 minuten lopen. We leven ons dan ook uit. Annet belt of ze nog een paar daagjes mag komen, en boekt 1 van de laatste vluchten hier naar toe. Na 26 oktober word er niet meer gevlogen.

We hebben gezellige dagen, varen naar mooie anker plekken,

wandelen en kletsen wat af. Bezoeken een klein dorpje op Paxos, waar we aan de kade mogen liggen voor niets. Er is zelfs water en stroom, Whoehoe. Gaan uit eten,

en helemaal op getopt weer terug naar Corfu waar Annet weer afstapt na heerlijke dagen. Nu moeten we toch echt eens aan de kuip gaan beginnen. Dat stellen we nu al 1,5 jaar uit. We halen heel veel boodschappen, om weken door te komen, we hebben een baaitje gevonden waar niets is. Er lopen een paar koeien, en af en toe een visser. Als we inkopen doen en ik aan een Engels man die hier woont vraagt of hij een lokale taxi voor ons wilt bellen, om onze 2 volle karren boodschappen thuis te brengen, bied hij zich spontaan aan om ons te brengen. Ze zeggen ook dat het Griekse volk vriendelijk en behulpzaam is, dat blijkt ook de volgende dag, als we een man spreken die net als vele Grieken hier elke dag komen zwemmen. (ja in dat water) We vragen hem of er een vul station is voor onze gas flessen. We hebben er 2 leeg en de derde is halverwege. Hij bied ook spontaan aan om Martijn er heen te brengen op de scooter. Met in elke hand een fles crossen ze zonder helm door de stad, de flessen zijn 3 dagen later keurig gevuld. Omdat de flessen nu wel erg zwaar zijn besluiten we een auto te huren, 1 dag €55 3 dagen €60.

De keus is dan niet erg moeilijk en gewapend met het boekje over Corfu gaan we gelijk het eiland verkennen.

Dat het laatste vliegtuig weg is, is goed te zien. Winkels, restaurants en hotels, alles is dicht getimmerd voor de winter. Alleen kleine lokale winkeltjes en barretjes zijn open. Heerlijk zo in de rust rond rijden. We bezoeken het Sisi huis,

en met een apparaat, krijgen we het hele verhaal van Sisi te horen. Het maakt op mij indruk, het was een bijzondere vrouw. We gaan wat stranden af, en voor het eerst hebben we weer echt zand onder de voeten. Dan word het echt tijd om te verkassen en aan het werk te gaan. We moeten ons zelf nog even een schop onder de kont geven, maar dan gaan we toch aan het werk. De gehele kuip word leeg gehaald, apparatuur losgekoppeld, banken en vlonders eruit gehaald. Dan zijn we klaar om eens veel herrie te gaan maken met de naalden hamer.

Veel geluk hebben we niet van de drie weken dat we hier liggen kunnen we 6 dagen buiten aan de gang. Het regent constant, of het waait heel hard. De 50 knopen wind worden aan getikt. Gelukkig blijven we met 70 meter ketting liggen, soms gaat de boot zo schuin dat zitten niet mogelijk is. We waren het even vergeten hoe het ook alweer was met storm, maar nu weten we het weer.

Na 3 weken besluiten we richting Prevesa te varen, daar liggen Lee en Agnieszka die gaan werken in Frankrijk in een Chalet. We willen nog even gedag zeggen, voordat ze vertrekken. We gaan eerst weer richting Paxos, als we daar aan komen is de gehele kade verdwenen. Alles staat onder water. Dan maar voor anker, het heeft zoveel geregend dat alles is onder gelopen.

Als we door het dorpje lopen, zijn we ineens een bezienswaardigheid. In deze periode van het jaar hebben ze nooit toeristen, en iedereen wilt dan ook weten wat ons bezield om hier te liggen. Na 3 dagen gaan we weer door en belanden in een baai waar ook alles is uitgestorven, om de volgende dag in Prevesa terecht te komen. We ontmoeten Lee en Agnieszka, en vrienden van hun. We gaan een hapje eten bij wat hun de griekse Mac Donalds noemen. Voor €5,50 heb je een gyros schotel, of hele kip, of wraps. Het is zo veel eten dat we er 3 dagen van kunnen eten. Later halen we nog maar 1 maaltijd en eten er samen 2 keer van. Daar kan je niet voor koken. De kuip staat 3 keer in de 2 componenten, en 2 keer in de verf. Wat een verbetering.

We praten nog over het chalet runnen, en met weer veel regen en wind, lijkt het ons toch beter er ook eens naar te kijken. We zijn het zo zat om constant wacht te houden, en in een nat klam bed te stappen. Na wat googelen komen we bij Wens chalet uit. We vermoeden dat we een beetje laat zijn maar schrijven toch een brief op vrijdag, op maandag hebben we een skype sollicitatie, en over 2 weken kunnen we beginnen. Dat worden 2 drukke weken, regelen dat de boot uit het water kan,   

besluiten gelijk de romp te laten zand stralen en zelf gooien we er nog 2 lagen 2 componenten op.

Ruimen de boot aan kant, alles moet winter klaar gemaakt worden, en dan op 11 December vertrekken we met 2 handbagage koffers richting Athene.

Vandaar uit vliegen we naar Geneve waar een toekomstige collega ons ophaalt en naar ons Chalet brengt. De reis duurt 51 uur, maar we gaan 4,5 maand een ander avontuur aan.