Ibiza eiland met 2 gezichten.

Onze noodgenerator is er nu definitief mee gestopt. Martijn heeft hem nu voor het laatste uitelkaar geschroefd, hoe vaak hij dat al gedaan heeft weet ik niet meer, na 15 keer ben ik gestopt met tellen. Waar hij het geduld vandaan haalt om dat ding iedere keer toch weer aan de praat te krijgen weet ik niet. Ik zou hem na 10 keer over de plint hebben gegooid. Figuurlijk dan voordat ik alle milieu fanaten over me heen krijg. Het is maar een gezegde. Gelukkig komt Martijn zijn broer met het laatste onderdeel voor de hoofd generator. De timing kan niet beter.

Martijn zijn broer en vrouw zijn geland, hebben intrek genomen in het enige geopende hotel hier vlakbij de baai. Ze hebben voor alle dagen een auto, en we gaan het eiland verkennen. Het is wel weer even raar om in een auto te zitten, het gaat allemaal zo snel voorbij. Het eiland is niet heel groot, en is alles zo aan te rijden. In Ibiza stad bezoeken we de Kathedraal.

Prachtig gebouw, stads muren en vele kleine op elkaar gestapelde huizen. De winkelstraat van Ibiza stad lopen we zo door, want het meeste is gesloten. Hier en daar een kleding winkel, buurtwinkeltje, schoenen winkel verder is alles dicht.

Uiteraard bezoeken we het strand van de Bleu Marlin, dat willen ze toch wel gezien hebben. We vergelijken ze met toegestuurde foto’s van in de zomer, en kunnen weinig gelijkenis vinden.

De aangespoelde boot ligt er nog en is inmiddels bijna geheel gestript.

Zo zonde.

Tussendoor monteert Martijn het laatste nieuwe onderdeel van de generator, we starten, en hij pruttelt gelijk. Ik ga er niet meer over uitweiden, maar hij levert nog geen stroom. Na onderzoek blijkt hij helemaal niet opnieuw gewikkeld te zijn door onze aardige monteur in Puerto Sherry en zijn we gewoon opgelicht voor € 450. Ik denk dat we ondanks al het geld wat we erin hebben gestoken ook maar afscheid van deze moeten nemen. Op zoek naar een andere en ons verlies pakken. Verder met onze vakantie bezoekers, dat levert tenminste wel positieve energie.

Via de kust lijn bezoeken we de vele baaitjes die allemaal iets anders te bieden hebben qua natuur, maar voor de rest hebben ze allemaal het zelfde, gesloten strandtentjes en vissers hutjes. Die vinden wij wel erg fascinerend.

Ze duiken op uit de rots wanden, soms een paar en soms lijkt het een heel dorpje. Met trappetjes naar de huisjes, overkapte terrasjes, oventjes van steen opgebouwd. Uiteraard staat alles nu leeg zo in de winter, maar de fantasie word erdoor aangewakkerd. Hoe zou dat zijn in de zomer, vertoeven ze hier dan, of wonen ze er dan. Het ziet er erg gezellig en knus uit.

Aan het einde van elke dag, halen we nog even zware boodschappen met de auto, hoe fijn is dat! Aan het eind van de week zijn we voor weken opgetopt met zware boodschappen. We hoeven alleen maar verse spullen te halen.  We eten in een tentje aan de haven. Rita’s, een Nederlandse dame, en als er dan een kroket met brood op het menu staat, kunnen we het niet laten. Wat smaakt dat lekker. Je kan hier al vanaf €4 eten. Lunch en Diner erg gezellig.  Elke dag rijden we wel naar een ander deel van het eiland, maar alles is gesloten.

We hebben inmiddels al wat baaitjes op ons verlanglijstje staan, waar we straks willen gaan ankeren. Baaitjes helemaal voor jezelf alleen, dat wil toch bijna iedere zeiler. Uiteraard rijden we naar de baai, waar Yolanthe en Wesley hun chique pandje hebben. In gesprek met lokale bewoners word daar iets anders over gedacht. We begrijpen ook wel waarom.

Het word een gezellige week, we sneaken het hotel binnen en kunnen uitgebreid douchen, eten lekker uit en aan boord, en dankzij de auto hebben we heel Ibiza gezien. Wat een gek eiland, zo extreem druk in de zomer, zo stil in de winter. Meer tegenstrijdigheid kan je niet hebben. Wij vinden het heerlijk die rust, maar kom je als toerist een weekje over wil je wellicht wat meer bedrijvigheid.

Na het bezoek van familie gaan we onze uitgezochte baaitjes op eigen kiel bezoeken.

San Miquel is een fijne baai, met een ontzettend leuk vissers dorpje en we krijgen wat meer te weten over de dorpjes. De vissers vertoeven er overdag en gaan naar huis als de zon onder gaat, de huisjes zijn ook nationaal erfgoed. Dit plekje heeft zelfs toiletten op palen

en een buiten douche. We wandelen de bergen in, zomers niet te doen. Of vanwege de drukte of vanwege de hitte. Dat pakken we nog mooi even mee.

Portinaxt helemaal bovenaan het eiland, is een prachtige baai. We wandelen er wat af, en lopen over kliffen en klauteren over bergen.

In de baaien waar we liggen zijn wij ineens de toeristische attractie, want bezoekers in de winter zijn ze niet gewent. De baaien liggen vol met verlaten boeitjes waar vanaf Pasen weer lokale bootjes aan zullen liggen. Nu liggen wij tussen die boeitjes voor anker, daar hoef je in April niet meer aan te denken. Dan is het vechten of heel veel geluk hebben om met een grote boot een anker plek te vinden. De havens zijn nu al niet te betalen, €117,50 voor 16 meter per dag, in de zomer is dat zeker het dubbele, ook de restaurantjes pakken hun zomer menukaarten weer tevoorschijn, en dat zijn ook andere prijzen dan nu.

Wij vinden Ibiza zo in de winter eigenlijk heerlijk. De rust, de tijd dat je met lokalen in contact kan komen en het eiland staat prachtig in bloei. De baaien zijn verlaten, alle toeristische attracties zijn gesloten. Shoppen en winkelen houden we toch niet zo van, en na goed bevoorraden in San Antonio kan je het prima een paar weken uit houden.

Ibiza een eiland met 2 gezichten, we vonden in ieder geval het winter gezicht erg bijzonder. Tijd om door te gaan naar Mallorca en uitvinden wat dat ons gaat bieden.