Krioelende nachtmerrie.

Mei 2015. In juni gaan Martijn en ik voor een maand op vakantie naar Bonaire. Dit hebben we al geboekt voordat we de boot kochten dus eigenlijk hebben we er niet zoveel zin in, als toen we het boekte. Eigenlijk willen we met de boot weg. Maar geloof me, dat was snel vergeten toen we op Bonaire landen. Dan heb ik het gevoel thuis te zijn. Ik hou van het weer daar, de mentaliteit, de instelling, cultuur, maar als ik hier over uit gaat wijken dan word het een Caribean blog. We hebben veel gedaan en iedereen die we kennen opgezocht. Zo ook mijn oude zeilcharter bezocht. We hebben een dagje mogen meevaren en later heb ik ook nog een dagje meegewerkt aan boord. Geweldig vind ik dat om te doen. Zo fijn om te zien, dat wat nu alweer 10 jaar geleden nog mijn werkplek was, nu nog steeds wordt voorgezet. De nieuwe eigenaar heeft de boot opgeknapt en voorzien van een nieuwe naam. 

De Compass nu.

De Compass. (www.compassbonaire.com) Het is een mooie boot met een goed zeilprogramma. Als ik daar aan boord stap zijn er nog wel de mooie herinnering van toen, maar ook denk ik direct terug aan de tijd dat we die boot kochten 10 jaar geleden. We zagen haar op internet, met foto’s en beschrijving. Nog geen week later zaten we op Bonaire voor 9 dagen. We hadden een appartement gehuurd en ontmoeten de toenmalige eigenaren. Twee jonge gasten, die hun studententijd nog even voort hadden gezet op de boot en nu klaar waren voor het echte leven. 

De Suave toen.

We bezochten de boot (een Peterson 42 voet) en ooowww wat moest er nog veel gedaan worden om het op te knappen.

Veel erger dan onze boot die we nu hebben. De basis was goed, maar alles was vies, vuil, smerig, kapot of bijna kapot. De jongens hielden duidelijk niet van schoonmaken.

Toch varen we een aantal toertjes mee, om mee te maken en te voelen wat het nu eigenlijk voor werk is. 

Op één zo’n avond, wanneer we een barbecue tour deden, gebeurd er waar elke zeiler de kriebels en de paniek van zal krijgen. We hebben gezeild en hebben gebarbecued op klein Bonaire. Alle gasten komen weer aan boord.  Als wellicht toekomstige eigenaar help ik een handje mee, dus ik ga naar binnen om de afwas op te ruimen van de barbecue. Omdat het op Bonaire al vroeg donker is wilde ik het licht aan doen. Ik heb nog nooit iemand zo snel het licht weer uitzien doen nadat ik het had aangedaan. Het is nog korter aan geweest als een licht flits. Verbaasd kijk ik om en in mijn oor wordt gefluisterd "ik weet zeker dat jij het licht niet aan wilt hebben, vertrouw me maar". Nu ben ik wat dat betreft snel van begrip en denk, mijn beurt komt wel. Dit is niet het juiste moment met gasten aan boord om er een discussie van te maken. Dus in de schemer ruim ik zoveel mogelijk op en verdiep me verder in de gasten, het zeilen, het afmeren en daarna het afscheid nemen van de gasten. Als de gasten weg zijn wil ik het wel weten. Er word even getwijfeld door de 2 jongens, maar ik wil het weten. Wil deze charter misschien kopen en wil geen onverwachte dingen tegen komen. Na wat geaarzel mag ik naar beneden en het licht aan doen. Ik had veel verwacht, maar dit….. Ik heb werkelijk nog nooit eerder zoiets gezien. Het begint me overal te jeuken en later die nacht heb ik er zelfs meermalen over gedroomd om daarna zwetend wakker te worden. De achterwand binnen in de boot die eerder die dag nog redelijk wit was zat nu vol met bruin/zwarte bewegende krioelende KAKKERLAKKEN. Ze kropen overal. Over elkaar heen en door elkaar heen. Zoiets vies en zoveel heb ik nog nooit gezien.

Zo iets zag het eruit.

De eigenaren schaamde zich er ook voor. Ze beloofde er iets aan te doen. Het heeft nog ruim een jaar geduurd voordat ze ook echt weg waren. Die beesten vermenigvuldigen zich zo snel en het stoppen was echt een dag klus. Zo spuiten we elke avond gif als we weg gaan en de volgende ochtend lagen er altijd wel een paar. Eigenlijk moet je die laten liggen want hun nog levende soort genoot eet de dode op en gaan dan ook dood. Maar wat doe je als je gasten hebt? Dan laat je zo’n beest niet in het gangpad liggen.

Al ze dood zijn liggen ze op hun rug.

Dus het was een druppel op een gloeiende plaat. Soms spoten we zoveel gif als we wisten dat we een paar dagen niet aan boord zouden zijn, maar ook dat hielp niet altijd even goed. De kakkerlakken werden wel steeds kleiner, dus de oudere hadden we al uit geroeid. Kakkerlakken leggen zoveel eitjes en vooral in spleten, karton, en lijm vinden ze ook heerlijk. Beetje vocht, warmte en slechte hygiëne  en ze zijn helemaal in hun element. En dus is deze boot een ideaal "all inclusief" resort voor ze. Zo hebben we gelijk al het karton en papier afgezworen aan boord. Zelfs de etiketten van blikken, want de combinatie "etiket en lijm", is hemels voor ze. Met merkstiften schrijven we op blikken wat de inhoud is. Ook kartonnen verpakking van suiker, koffie, pasta’s en dergelijke worden verbannen. Alles moet in afsluitbare bakjes. Ik spaar nu al, de chinees bakjes op voor dadelijk als we weg gaan, je hebt er nooit genoeg van.

De grote zijn het fijnst.

Uiteindelijk hebben we een chemisch goedje gekocht wat in Nederland uiteraard niet verkocht mag worden. We hebben de driedubbele hoeveelheid in de boot gespoten. We legde zelf bijna het loodje en om de boot walmde een giftige wolk. We zijn 2 weken naar Nederland gegaan, en toen we teug kwamen hebben we er geen enkele meer gezien. Die waren voorgoed verdwenen en zelfs nu, na 10 jaar, zijn ze nog steeds weg, maar de herinnering eraan staat nog wel in mijn geheugen gegrift.

Dit is een goede les voor straks, want die beesten wil je echt niet aan boord. Straks is het ons huis en kunnen we niet steeds alles vergassen, om er vervolgens s'avonds te gaan slapen. Dus zoveel mogelijk proberen te voorkomen. We hebben zelfs al gehoord dat mensen zelfs elk stukje groente en elk stuk fruit hoe klein het ook is, wassen in verdunt bleekwater om te voorkomen dat de eitjes mee aan boord komen. Of wij zo ver gaan weet ik nog niet. Als het daadwerkelijk zover moet gaan om ze niet aan boord te krijgen ben ik tot alles in staat. Met gezond verstand, discipline en hygiëne is er een hoop te voorkomen, zo ook een KAKKERLAKKEN plaag.