Tijdens de auto rit is het stil, we verwerken ieder voor zich
wat we hebben gezien. We zien veel mogelijkheden, we zien een droom boot met
wat (heel veel) aanpassingen, maar vooral zien we mega veel boot met inhoud
voor zo weinig geld. Niemand gelooft of begrijpt het. Op de boot worden bijna
dagelijks briefjes gevonden van mensen die de veiling gemist hebben en de boot
alsnog willen kopen. Volgens de veilingmeester hebben we gewoon geluk op het
juiste moment. Dat moeten we allemaal nog gaan meemaken, ze ligt nog niet hier
in de haven, de motor ligt half uit elkaar en ze weegt ook nog eens 25 ton.
Thuis ga ik een uurtje liggen, moet het allemaal even laten
inwerken. Als ik uit bed stap pak ik direct mijn tekenblok. Hetzelfde tekenblok
waar ik dit huis op heb ontworpen en heb getekend. Op tekening, teken ik alle
ruimtes die ik heb gezien en vul ze met wat ik perfect zou vinden.
Keuken verplaatsen,
bedden worden kasten (het schip heeft 14 bedden), badkamer omdraaien, extra
toilet in de master room, zo lijkt het al meer op onze droom boot waar we op
zouden kunnen gaan wonen. Martijn kijkt even toe naar de tekening en zegt dit
is het!!! Nieuwe indeling klaar. Enkel de ingang om de boot binnen te gaan is
erg krap en moeilijk begaanbaar. Dat moeten we nog gaan oplossen. Klinkt heel
bekent “de trap doorgang”.
Ingang |
In dit huis hebben we ook weken lopen piekeren waar
de trap naar boven moest komen. Nu dus weer een trap met een probleempje, maar
ook daar komen we wel weer uit. Zal iets worden van giek verhogen en de
overkapping omhoog, maar dat is voor later om dat goed uit te zoeken. De KNRM is
op dit moment druk bezig om de boot uit het kadaster te halen. Zo hoeven we ook
niet de notaris en kan de overdracht gewoon op papier onder elkaar geregeld
worden. We wachten weer af.
29 januari 2015. Eindelijk!! De overdracht van de boot. Om
10:00 moeten we bij de boot zijn. De meneer van de KNRM is erbij en het gaat
heel gemakkelijk. Hier de papieren en hier de sleutel en dat is het. Oke, gaat
het zo gemakkelijk? Mr KNRM gaat na een 30 min weg en daar zitten we. Blijkbaar
de nieuwe eigenaren van. We maken het luik open en eindelijk kunnen we goed gaan
kijken wat echt van ons is.
We trekken luiken open en deuren, we kijken in bakkisten en
andere opberg ruimtes. Alles ligt vol. In de kaartentafel vinden we zeekaarten,
zo’n 10 cm dik pakket. In het achter steven 50 tassen met zooi, cassette bandjes
(wie kent ze nog), dvd’s van toen ze net uit kwamen. Maar ook nog meer olie
lampen. Geloof dat er al te veel van aan boord waren, toch liggen er nog meer. We
bekijken de zeilen die binnen liggen, die zijn echt helemaal nieuw! Genua voor
de eerste rolfok en een storm fok, een spinaker nog nieuw. Lijnen, heel veel
lijnen nog nieuw.
De eerste snelle poging om de kachels brandend te krijgen
mislukken. We besluiten om richting huis te gaan. Alle documentatie die we
vinden in te pakken en mee te nemen naar huis. Die kunnen we op ons gemak thuis
bekijken. We maken een lijst wat we als eerste nodig zouden hebben. Het word
echt te koud om langer te blijven. We lopen nog even naar het watersport winkeltje
op de werf om kennis te maken. De dame achter de balie neemt geen blad voor haar
mond en verteld dat we beter zo snel mogelijk van die boot af moeten zien te
komen. De romp is slecht, de motor niet meer te repareren. Er blijken al veel
monteurs het geprobeerd te hebben en hij zou van 3 verschillende motoren te zijn gemaakt. Het is een zelf vernietigend schip, weet ze
te vertellen. Ooit van gehoord? De kachels zijn kapot. Echt zegt ze, wil maar
gelijk eerlijk tegen jullie zijn want het is echt helemaal niets meer. In ons
zelf gekeerd, over denken we wat we zojuist gehoord hebben. We vinden het maar
een apart verhaal. Een schip dat al haast alles heeft om een charterschip te
mogen zijn (want de vorige eigenaar wilde ermee gaan charteren en heeft het
schip aan alle moderne eisen moeten aanpassen). Met de meest hoge eisen, kan het
toch niet zo slecht zijn dat de romp bijna door is? Maar ja, het schip ligt
daar al wat jaren en ze zullen het toch wel weten. We gaan twijfelen.
7 febr 2015, we gaan het wagen om op de boot te gaan slapen.
We pakken de auto in. Eten, dekens, gereedschap, borden en bestek. Ook hebben we een mega grote Nederlandse vlag besteld voor in de mast. Want zodra je aan boord bent, moet de Nederlandse vlag wapperen.
Na een uur en
een kwartier erheen te rijden hebben we met elkaar afgesproken; doet de kachel
het niet…. dan gaan we naar huis. Na een uur draait de Webasto heteluchtkachel,
beetje water in de filter meer is het niet. De diesel kachel draait daarop ook weer
een uur later. Ook water in de filter. Het word nu al lekker warm aan boord. We
horen onder de vloer iets druppelen. De luiken zitten aardig geklemd maar met
wat geweld krijgen we ze uiteindelijk open. Daar vinden we de lekkage. De diesel
kachel leiding loopt onder het luik en de koppeling zit goed los. Zo te zien al
een tijdje want de gehele bilge (ruimte onder de boot) zit vol met liters
diesel en rotzooi. Na de lekkage te hebben opgelost, ligt de vloer al bijna
helemaal open. Nu nog een paar luiken open en kunnen we gelijk de romp eens bekijken.
Sommige plekken zien we zeker wel roest. Toch vinden we het eigenlijk wel
meevallen. Overdrijven ze nu? We waren toch al van plan een huid meting te
laten uitvoeren dus laten de experts het maar bepalen. Zoals we het nu zien,
valt het wel mee. 2 dagen lang maken we schoon, Iedereen op de haven heeft wel
iets negatiefs te vertellen, veel commentaar over de motor, het roest op de romp
, vuilheid in de boot. We luisteren braaf naar de verhalen en denken er het
onze van. Toch blijven we ook wel twijfelen.
Kombuis |
Het is tijd om iets te eten, dus het fornuis uit proberen,
(schoonmaken hadden we al uitvoerig gedaan, dus gas fles open draaien en het werkt
en goed ook. Zo kunnen we een lekker warm soepje eten. De toiletten krijgen we
niet gelijk aan de praat, ze pompen geen water op. Tevens zijn ze te smerig.
Bij 1 toilet zijn de rubbers stuk. Martijn bekijkt het even of hij het
gemakkelijk kan oplossen. Dat is zeker niet aan mij besteed, vieze luchtjes en
ik gaan niet samen. Ik doe de afwas maar het gootsteen loopt niet door. We
rommelen nog een beetje aan en maak het avond eten klaar en gaan door met
ontdekken en uitvinden tot een uur of 22:00. We gaan naar bed, maar de slaap
wil maar niet vatten. We draaien en woelen, allemaal nieuwe geluiden. maar
zeker ook de onzekerheid omtrent de staat van de boot. Zondag gaan we toch weer
met volle moed door met schoonmaken en opruimen. De boot word al lichter en
schoner. Martijn heeft al aardig wat apparatuur uit geprobeerd en na wat Electra
en stekkers te veranderen blijkt dat bijna alles werkt. Dat geeft ons toch meer
moed. We zijn nog een beetje gematigd blij met ons nieuwe aanwinst. Zondag gaan
we teug naar huis. Onze eerste nacht hebben we achter de rug. De kop is eraf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten