Een onwarm welkom op Kroatie.

Een onwarm welkom op Kroatie.

Het lijkt wel of we een abonnement hebben op slechte aankomsten op lange stukken. We zeilen in 2 dagen aan een stuk door van Italië naar Kroatië, 170Nm. Nog 4 uur te gaan en we gaan naar het land waar ik in mijn jeugd veel mooie herinneringen aan heb over gehouden. Ik at er voor het eerst pizza, proefde mijn aller eerste watermeloen. Maakte kennis met cevapcici  (gehakt rolletjes) Dronk mismas (rode wijn met sinas) en sliwowitz (pruimenlikeur). Bezochten onder andere Pula, Dubrovnik, Split, Krk, en Porec. Die laatste heb ik toch wel de mooiste herinneringen aan.

Ontmoeten daar vele leeftijd genoten en de groep werd met de dag groter. Allemaal gaan we het jaar erna naar een andere camping, om vervolgens geheel zonder dat te hebben afgesproken toch weer allemaal op camping Buela Uvala te eindigen, omdat het er daar zo fijn is. Zo zien we elkaar enkele jaren op die camping. Ook in Nederland zien we elkaar geregeld ook al wonen we allemaal verspreid over het gehele land. Maar met feesten komen we toch weer samen. Ook met steeds nieuwe mensen erbij. Iedereen is welkom en hoe meer zielen hoe meer vreugd. Komen op elkaars bruiloften en later is het vervaagd maar de mooie herinneringen blijven.

Alle zeilers die we tegen zijn gekomen willen hier met de groots mogelijke boog vandaan blijven. Veel te duur, corrupt, zelfs voor je anker uitgooien moet je op sommige plekken betalen. Maar ook ik ben weleens eigenwijs en kijk er erg naar uit het land terug te zien. Dit land ligt nu dus 4 uur van ons vandaan als er op de marifoon een storm waarschuwing binnen komt. Gadver, we waren net zo lekker aan het zeilen, maar nemen de waarschuwing serieus en strijken de zeilen en motoren verder.

Al snel is het windkracht 8 en zijn de golven al akelig opgebouwd. Dubrovnik word het niet maar een plaatje dichterbij. We moeten ergens naar de douane om in te klaren, hier zou er een moeten zitten. Er is een klein kommetje waar de portpolice  zit en in het donker met deze wind is het niet geheel veilig daar af te meren aan de kleine steiger of te ankeren. We zouden niet meer van de kade weg kunnen komen met deze wind. We roepen de autoriteiten een paar keer op, maar krijgen geen geluid terug. Dan maar in de baai hiernaast en morgen ochtend vroeg nog een poging wagen. Internet is er ook niet geheel duidelijk over, maar zegt eerst bemanningslijst bij de haven meester en dan in klaren. Het havenkantoor is gesloten om 02:00 dus morgen maar proberen. Om 04:00 vallen we zwaar vermoeid in bed in slaap, we zijn nog even wakker gebleven om te kijken of we echt goed vast liggen met deze wind en op de navily app werd al gesproken over de posidonia aangroei op de bodem. In de nacht ankeren is er niets te zien van heldere plekken dus blijven we het anker in de gaten houden.

De laatste weken hebben we ook aardig wat gas erop moeten zetten om op tijd in Kroatië aan te komen. Martijn zijn broer komt met zijn camper en heel veel spullen onze kant op rijden. De lange dagen hebben ons uitgeput. Nachten door halen kunnen we dus niet meer op onze leeftijd. De volgende ochtend staat Martijn om 08:00 bij het havenkantoor. 4 uur slapen zijn we inmiddels gewent want dat doen we als we oversteken. 4 uur wacht en 4 uur slapen. Hij laat de bemanningslijst opmaken in het kantoor. Martijn is net weg en ik heb politie aan onze boot liggen. We hadden vannacht moeten inklaren. Ik leg ze uit dat we ze vannacht hebben opgeroepen en dat er geen reactie terug is gekomen. Nee, we doen niets met een marifoon, je moet bellen en langs komen zegt de agent. Als ik zeg dat Martijn nu aan het inklaren is en alles bijna geregeld is worden ze erg dwingend. Hij moet direct hierheen komen.  Ze gooien hun veel te zware boot aan de onze en ook al hebben we 50 meter ketting op 5 meter diep ik voel de boot trekken aan ons anker. Nee hij moet nu terug komen. Eerst een bekeuring voor de papieren rond zijn. Ik ben verbijsterd en boos tegelijk. Ik bel Martijn en vertel het politie verzoek. Hij overhandigd de telefoon aan de vriendelijke vrouwelijke havenmeester die erg behulpzaam is. Ze verontschuldigd zich een paar keer, maar kan niet verhelpen dat Martijn eerst terug moet komen. Ze vertrouwd er zelfs op dat we nog maar de helft hebben betaald aan de vergunning om hier te mogen rond dobberen. Regel dit eerst maar en ik vertrouw erop dat je terug komt. Die lui verzieken ons land zegt ze nog. Martijn komt aan boord, en na veel…… ik bespaar jullie de heen weer gesteggel die zeker een uur duurt. Papieren, nog meer papieren, regels, autoritair geneuzel (het moet van mijn baas). We zijn bekaf, en er ontglipt door zoveel onterechtheid die de man uitkraamt een vloed van tranen. Was dit nu echt het land waar ik zo naar uitgekeken heb?

De man schrijft een bekeuring uit en moet ons €270 kosten maar als we gelijk betalen is het maar €180. Wat??? Uiteraard betalen we gelijk maar hoezo bijna de helft minder? Het politie rapport is uiteraard niet te lezen dus wat we hebben betaald, geen idee. Dan nog te bedenken dat ze in 2014 tot de EU zijn toegetreden. Later googelen we dat ze van de corruptie af willen en bij Europa willen gaan horen, met euro en zonder paspoort controle. Ze zijn goed op weg. Uiteraard gaat Martijn de rekening verder betalen en de havenmeester is niet te spreken over de praktijken die net gebeurd zijn. Vorig jaar was het toerisme al gedaald met een derde en dit jaar nog eens de helft minder. Havens zijn niet meer zo vol als 2 jaar geleden, en ze weet te melden dat door dit soort praktijken en de veel te hoge prijzen het toerisme verder daalt. Dat wat ze zo nodig hebben als in komsten. Ze hoopt nog wel dat we kunnen genieten van onze 2 maanden hier op Kroatië. Nog even inklaren bij de politie, die heeft ook al ons verhaal gehoord. Direct vraagt hij of Martijn de bekeuring bij zich heeft en gaat voor ons bellen om het ongedaan te maken. Na een heftig gesprek over de telefoon (Kroatisch klinkt altijd heftig) verontschuldigd deze man zich ook hij kon er ook niets aan veranderen. Oja op het kantoor staan diverse marifoons. Inmiddels aan boord is de politie weg en is onze boot ervandoor gegaan. Ik sta al een 20 minuten met motor te varen om aanvaring te voorkomen. De politie boot heeft ons laten krabben door een posidonia veld. Dan kan je alles doen maar het anker houd niet.

Ik dobber met 50 meter ketting wat rond in de drukke baai, uiteraard is mijn telefoon leeg zoals bijna altijd. Bij het eerste streepje opgeladen bel ik Martijn dat we krabben, en hij was net klaar om deze kant op te komen. We halen het anker op, dat helemaal onder de posidonia zit, ankeren opnieuw en als we er zeker van zijn kunnen we eindelijk gaan slapen. €525 vaar belasting voor 2 maanden €180 boete, Kroatië we zijn er. Laat je nu maar van de mooiste kant zien.