Het grote onverwachte...

8 december 2014. Martijn komt om 22:00 thuis van het werk, iets vroeger dan normaal, dus al een verrassing op zich. Waarom hij eerder thuis komt word mij al snel duidelijk als hij als eerste z’n laptop uit klapt, terwijl hij altijd eerst mij verwelkomt. Duidelijk moet ik daarop wachten want er is iets veel belangrijker dan mij. De laptop hoeft niet eens op te starten die staat nog aan op een veiling site. Deze site is mij niet onbekend, we kijken er wel vaker op. Nu ben ik wel heel erg benieuwd wat ik te zien krijg na deze haast om het met me te delen. De laptop word mij overhandigd en ik krijg een boot te zien. 

De Vrijheid V, een 16 meter lang, stalen schip, met 78 foto’s waar je zeer je vraagtekens bij moet zetten, maar met nog maar een bod van € 5.700 en nog 18 uur te gaan voor de veiling sluit. Pff, moet wel een wrak zijn, denk je dan. We hebben nog een huis af te maken, een garage te bouwen, en nog maar € 9.000 euro op de bank. Toch nog maar een keer de foto’s bekijken. En nog maar een keer. Er moet niet véél aan gedaan worden, maar ontzettend véél. Ik kan er wel door heen kijken. Binnen kant is een zooi, alles heeft een verfje en een lakje nodig, nieuwe toiletten en vooral een nieuwe badkamer, nieuwe bekleding op de kussens, andere keuken, indeling iets aanpassen, het is wel te doen. 

Badkamer.

 

We hebben al een wrak van een boerderij opgeknapt en dit is niets vergeleken daarbij. Ik blijf sceptisch, het belangrijkste aan een boot is toch de romp en de motor, de zeilen en dan nog het overvaren of slepen van Amsterdam naar Hellevoetsluis. De motor ligt half uit elkaar, overal losse onder delen, de uitlaat weggerot en alles is vies en roestig. Moeten we dit wel doen? We hebben de boot niet eens in het echt gezien en nog maar 17 uur voor de veiling eindigt. Ik vraag Martijn z’n broer Floris te bellen. Auto handelaar en eigenaar van  Stoopman auto’s in Hellevoetsluis en heeft goed oog voor wrak of mogelijkheden.

Motor

Uitlaat.

Floris is er binnen een half uur. Hij kijkt naar de foto’s. Martijn en ik zijn na het belletje met Floris nog minimaal 10 x naar de foto’s gaan kijken en zien al veel meer mogelijkheden. Gek hoor, hoe vaker je kijkt, hoe meer je ziet maar ook tegelijkertijd hoe meer mogelijkheden je gaat zien. Floris kijkt en zijn eerste reactie is: ik zie een wrak, afzinken en klaar.

Toch als hij verder kijkt wil hij eigenlijk wel investeren en daarna verkopen. De boot heeft toch heel veel apparatuur aan boord en zijn gewicht in staal is gelijk aan de oud ijzer prijs voor dat bedrag. Dus veel risico loopt hij niet. Hij blijft een handelaar. Dat is nu net niet wat wij willen! We willen hem alleen vragen of de motor wel goed zou komen want een nieuwe kost zo’n € 20.000. We willen alleen weten of het wat kan worden met het hart van de boot, en of hij ons evt. tijdelijk wat kan lenen als het bod over ons budget zou gaan. Wij willen die boot om daar de wereld mee rond te trekken. Floris wil enkel investeren, opknappen en verkopen. Wij zien eerst geen andere uitweg, het gaat ook zo snel, en moeten in eerste instantie wel met zijn idee mee gaan. We hebben het geld niet om die boot te kopen als hij meer dan € 10.000 gaat kosten en het huis en de boot die we nog hebben te onderhouden en de nieuwe op te knappen. Maar we hebben haar nog niet, zo’n boot komt, na wat googelen op € 120.000 als hij helemaal klaar zou zijn. Dus deze gaan we niet winnen……of toch?

We doen om 23:40 uur een bod. We gaan voor € 8.000 euro. Een veel te laag bod voor een boot die alle apparatuur, reddingsvlotten, davits, en een heel interieur heeft. We gaan allebei rusteloos slapen. In bed zijn we aan het rekenen hoe we dit sprookje zouden kunnen behouden. Hoe langer we denken komen we tot de conclusie dat we dit een onmogelijk sprookje is. Ons bod is werkelijk belachelijk laag.

Kajuit

 

De volgende dag doen we allerlei klusjes om de tijd te doden, maar stiekem kijken we elke 10 minuten. We zijn tot onze uiterste verbazing nog steeds de hoogste bieders. Dit kan toch niet? Er moet nog iets gebeuren. Wat weten andere bieders, die uiteraard wel op de kijkdag zijn geweest, wat wij niet weten? Er moet een adder onder het gras vandaan komen. Om 16:00 uur sluit de veiling en net 1 seconde na de sluiting….is het bevestigd. We hebben de Vrijheid!! 

Ik weet nu niet of ik blij of verdrietig moet zijn. De gedachtes en emoties gaan alle kanten op. Onze ongeloof is in ongelooflijke stilte te ervaren, zo verbaast en vertwijfeld zijn we. Na nog geen uur worden we gebeld door de veilingsmeester om ons te feliciteren met het gewonnen object. Hij is net zo verbaast als wij over het bedrag wat het heeft opgeleverd, want ze hadden verwacht dat die boot dik door de € 40.000 zou gaan, maar ze is echt van ons. Wat moeten we nu. Het is de boot die we klaar kunnen maken voor onze droom. Weliswaar 3,5 jaar te vroeg, maar een buitenkans. Hoe moet dit nu financieel? Er komen ook nog veiling kosten bij. € 9.250 euro is uiteindelijk het totaal bedrag. Dan is onze rekening leeg geplunderd. Er komen nog ligplaats kosten bij voor de komende jaren, en ons huis moet nog af. Tevens moet er nog een garage gebouwd worden. De droom om de boot te behouden wordt zo wel erg klein want nu hebben we 2 boten!

Is het te vroeg? Zijn we te snel? Slapeloze nachten volgen…….